Otranto heeft een prachtige ligging aan de kust van de Adriatische zee. Het is de meest oostelijk gelegen plaats in Italië en heeft zo een bijzonder strategische ligging. Een groot kasteel, Castello Aragonese, vormt de toegang tot het centrum. Met imposante stadswallen is de stad beschermd tegen gevaar uit de omgeving. De middeleeuwse sfeer is hier duidelijk aanwezig.
Het is begin april en de temperatuur is buitengewoon prettig met zo’n 20 graden en een aangenaam zonnetje. We verkennen de stad en stuiten daarbij op een indrukwekkende gebeurtenis uit het verleden…
Otranto voert ons terug naar het verleden
Als we via het grote kasteel het oude centrum van Otranto binnenlopen, komen we terecht in een andere wereld met nauwe straatjes en kleine winkeltjes. Zo was het dus in de middeleeuwen. Bezoekers lopen slenterend door de straten en de sfeer is ontspannen. Het centrum ligt enkele tientallen meters boven zeeniveau. Vanaf de pleinen aan de zeekant zijn er de mooiste vergezichten. De zee heeft een azuurblauwe kleur en is super helder. Een enkele vissersboot dobbert aan de horizon.
De vele restaurantjes en barretjes maken duidelijk dat dit een geliefde toeristische plaats is. Als we rondom het middaguur aankomen, nodigt menig ober ons uit om plaats te nemen op het terras. Het is voorseizoen en de toeristenstroom moet nog op gang komen. En wat eet je bij voorkeur in zo’n stadje aan zee? Juist, vis. Vooral verschillende soorten en bereidingswijzen inktvis worden hier veel aangeboden. Een broodje inktvis (‘pucce pulpo’) als snack? Geen probleem, het is bijna overal te krijgen.
De kathedraal van Otranto
Als we de winkelstraatjes even verlaten in het overzichtelijke centrum komen we snel uit bij de kathedraal. Op de ruïnes van een Romeins huis is deze gebouwd rond het jaar 1068. Na twintig jaar was het bouwwerk klaar. Van buiten maakt het gebouw niet eens een bijzondere indruk, dat komt pas later bij het bekijken van de binnenkant. Onder deze kerk is er een grote crypte, eigenlijk een kerk onder de kerk. Boven is het vloeroppervlak enorm. En wat voor vloer?
De begane grond bestaat uit een indrukwekkend mozaïek. Na drie jaar noeste arbeid is deze in het jaar 1166 voltooid. Het mozaïek beeldt veel verhalen van de bijbel uit. Het is letterlijk een monnikenwerk. Voor de geïnteresseerden: hiervoor zijn meer dan 600.000 steentjes gebruikt.
Het bezoek aan de kathedraal brengt ons in een aparte kapel. Daar staan we opeens met verbazing te kijken. Drie enorme vitrines gevuld met menselijke botten zijn hier dominant aanwezig. Het zijn de overblijfselen van bewoners na een ware slachting. Deze werd aangericht door de Turken die hier in 1480 Otranto overvielen. Mensen werden gevangengenomen en verhandeld als slaaf of vermoord. Een groep van meer dan 800 inwoners probeerde zich te beschermen tegen dit geweld in de kathedraal. Dit zonder succes. De bezetters stelden de mensen in de kerk voor een keuze, bekeren tot de Islam of de dood. Het resultaat is dat 800 inwoners onthoofd werden. Dit zijn de martelaren van Otranto. Deze geschiedenis geeft aan dat het stadje meer heeft meegemaakt dan de pittoreske uitstraling doet vermoeden.
Andere bezienswaardigheden in Otranto
Het grote kasteel van Otranto, Castello Aragonese, is niet te missen. Bij binnenkomst van het oude centrum vanaf de havenkant is deze beeldbepalend. De toegang tot het centrum gaat via een loopbrug die onderdeel uitmaakt van het indrukkende verdedigingswerk. Op dit kasteel speelde de eerst geschreven gotische roman zich af: ‘the castle of Otranto’ van de schrijver Horace Walpole. Het gaat hier om middeleeuwse griezelliteratuur. Als verwijzing naar deze primeur is er een als boekhandel uitziende afdeling in het kasteel die vrij te bezoeken is. De bezichtiging van de buitenkant is indrukwekkend door hoogte en omvang. Met een entreeticket is ook de binnenkant te bekijken.
Tijdens een verblijf in Otranto is het verleidelijk om steeds weer de mooie straatjes en uitkijkpunten op te zoeken. Is de temperatuur van het zeewater wat hoger, dan is het verleidelijk om het stadsstrand te bezoeken en te genieten van het heldere water.
Ook de haven van Otranto is een bezoekje waard. Op de doorgang van het stadje naar de haven is een apart kunstwerk te zien. Het is gemaakt van een oude vissersboot. Vanuit de haven vertrekken er veerboten, onder andere naar Corfu. De meeste bootjes liggen in april te wachten op hun eigenaren. Enkele vissersboten verzorgen de directe aanvoer van vis.
Ingegeven door het verhaal van de martelaren bezoeken we de kerk Santa Maria dei Greci. Deze ligt aan de zuidelijke kant van Otranto op een lichte verhoging. Hier heeft de onthoofding plaatsgevonden van de 800 martelaren. De kerk en het klooster zijn echter gesloten, dus veel levert dit bezoek niet op.
De omgeving van Otranto
Als voorbereiding op een langeafstandswandeling langs de kust maken we een rondwandeling in de omgeving van Otranto. De start is bij de enorm grote stadspoort aan de noordkant, de Borgo Antico. Vanuit het stadje lopen we het dal van de rivier de Idro in. Het is een goed begaanbaar pad in een licht heuvelachtige omgeving. De bloemenpracht begin april is indrukwekkend. Komkommerkruid, wilde geraniums, klaprozen en wilde stokrozen vullen de velden.
Het vormt een scherp contrast met de status van de olijfbomen. Door een bacteriële plaag (Xylella) is een groot deel van de boomgaarden geraakt. De bomen verdrogen van binnenuit, waardoor zelfs eeuwenoude exemplaren verdorren. We zien dat er op allerlei manieren gezocht is om deze ramp te bestrijden. Snoeien, verbranden of maar laten gaan. Een enkele keer zien we een olijfgaard in gezonde toestand, de meeste zijn getroffen. De natuur laat zich hier dus van meerdere kanten zien.
We komen bij de overblijfselen van een in een grot uitgehouwen kerk uit de 8e eeuw. Een bijzondere plek die zo te betreden is. De overblijfselen van fresco’s zijn duidelijk waarneembaar. Het gevoel ontstaat zo een archeologische site binnen te lopen.
Na twee uur komen we vanuit de heuvelachtige omgeving weer terug in het centrum van Otranto. We passeren de ‘Mercato’ en nemen een kijkje binnen. Een trotse verkoper laat ons zien hoe vers al zijn producten zijn. Hij laat zelfs een grote voorraad vers gerezen deeg zien voor de zelfgemaakte broodjes. We bestellen wat broodjes en nemen er een kleintje wijn bij. Zo komen we tot een heerlijke lunch tegen een bijzonder vriendelijke prijs. We genieten ervan op een bankje in het tegenover de Mercato gelegen park. Menig voorbijganger wenst ons ‘salute’.
Algemene indruk van Otranto
Na twee dagen in deze plaats hebben we een prettige indruk van een mooi en gezellig stadje. Vooral het oude centrum is hierbij een gebied waar je automatisch naartoe getrokken wordt. De uitzichten op de zee, de kustlijn en het authentieke centrum zijn hier debet aan. Het minder toeristische gebied buiten de stad is ook aantrekkelijk om te bezoeken. Een plaats die zeker een paar dagen verblijf verdient.
Op uitnodiging van SNP Natuurreizen maken wij een wandeltocht van zes dagen langs de kust. De dagen in Otranto maken deel uit van dit arrangement. De inhoud van de blog hebben wij onafhankelijk en objectief samengesteld op basis van eigen indrukken.
Antwoorden op praktische vragen bij een bezoek aan Otranto
Otranto ligt in de regio Lecce van de provincie Puglia, in het uiterste zuiden van de hak van Italië.
De afstand Utrecht- Otranto is 2120 kilometer. Dit is natuurlijk met de auto te doen, maar dan ben je een aardig tijdje onderweg. Om deze reden gaan de meeste bezoekers met het vliegtuig naar Bari of Rimini.
Otranto heeft een station en is dus ook per trein bereikbaar. Je gaat dan via Lecce naar Otranto en bent minimaal 24 uur onderweg.
In de haven is een grote parkeerplaats, waar je tegen een laag tarief kunt parkeren. Wil je de auto voor langere tijd ergens onderbrengen? Aan de zuidkant kun je bij Parking Rens de (huur)auto voor € 5,00 per dag stallen. Er is toezicht. Daarnaast zijn er meerdere (ook particuliere) aanbieders van parkeerplaatsen.
Het stadje zelf is bezienswaardig, maar vanuit deze plaats kun je ook wandelingen ondernemen en boottochten maken op zee. Met de auto ben je in goed een half uur rijden in Lecce. Met de trein duurt dit 1,5 uur.
Misschien kun je deze vraag beter omdraaien: zijn er restaurants waar je beter niet kunt eten? Er zijn namelijk veel goede restaurants in Otranto. We aten o.a. bij ‘Patronale’ en ‘Da Sergio', naar tevredenheid. Bedenk dat de lunch een serieuze maaltijd mag zijn en het avondeten niet voor 19.30 uur begint.
Onze boeking verliep via SNP Natuurreizen. Zij zoeken een kwalitatief goed hotel binnen het aangeboden wandelarrangement.
