Prachtige duin- en wadwandeling bij Oosterend op Terschelling
Prachtige duin- en wadwandeling bij Oosterend op Terschelling
In de week van het cultureel festival Oerol maakten we weer een prachtige wandeling op Terschelling. De vorige keren waren we te vinden in de omgeving van Midsland en West-Terschelling. Dit keer stond de Trage Tocht Oosterend op het programma. Het werd een prachtige en vooral unieke wandeling door voornamelijk duinlandschappen. Maar de route deed ook het strand en het wad aan. Houd je van ultieme rust en indrukwekkende natuur? Dan is dit de wandeling die je op Terschelling wilt maken!
Oosterend
We beginnen onze wandeling bij een volledig verlaten parkeerterrein in het meest oostelijk gelegen dorp Oosterend. Omdat het vandaag warm belooft te worden, zijn we zo vroeg mogelijk op pad gegaan. Via een met elzen omzoomd pad tussen de weilanden bereiken we de noordkant van de pittoreske dorpskern. Snel daarna verlaten we alweer de bebouwde kom van Oosterend. Dat is op zich niet zo verrassend, want dit gemoedelijke dorpje is bijzonder klein.
Ter hoogte van de Badweg Oosterender slaan we een heel smal duinpad in. Het duingebied hier wordt beheerd door Staatsbosbeheer. Dit beheer is noodzakelijk om het huidige, prachtige open duinlandschap te behouden. Staatsbosbeheer doet dit door de hoge grassen in de winter te laten begrazen door paarden. Daarnaast worden regelmatig delen van de duinheide gemaaid. Zo blijft ook op lange termijn de nodige variatie in heide en duinvegetatie behouden.
Badstrand Oosterend
Duizenden (roof)vogels begeleiden ons verder door een schitterend duinlandschap. Maar ook konijnen rennen af en toe zigzaggend voor ons uit over de gras- en zandpaden. We genieten van elke stap die we in deze natuurrijke omgeving zetten. Na enkele kilometers komen we uit bij een hoge duinenrij. Op een groot informatiebord lezen we dat we nu bij Badstrand Oosterend zijn. Er gelden waarschuwingen voor muistromen. Gelukkig staan er tips bij hoe je je kunt bevrijden uit een dergelijke stroming.
Via betonplaten steken we de duin over, waarna we de zee in het vizier krijgen. Dit blijft altijd een mooi gezicht, vinden we. Onderaan de duin en net op het brede strand zien we een strandpaviljoen. Iemand, waarschijnlijk de eigenaar, staat net wat goederen te lossen. Hij is de eerste (en laatste) persoon die we tijdens onze wandeling tegenkomen. We herkennen het strandpaviljoen – het Heartbreak Hotel – van enkele keren dat we er als gast waren. Een leuke plek waar de inrichting volledig in het teken staat van Elvis Presley.
We passeren het strandpaviljoen en lopen bij paal 15 het strand op. Vanaf hier heeft het strand in oostelijke richting van Staatsbosbeheer en Rijkswaterstaat vrij spel gekregen om te verstuiven. De duinen zijn hierdoor sterker en breder geworden. Halverwege de wandeling over het strand komen we een geïmproviseerd openluchttheater tegen. Het kleine theater heeft een eigen podium en enkele zitbanken gemaakt van radiatoren. Het heeft er alle schijn van dat dit met Oerol te maken heeft. Toch treffen we de locatie niet aan op de interactieve kaart van de Oerol-website. We lopen verder en slaan na een halve kilometer aan de hand van de gps-track rechtsaf het duingebied in.
Langs de Boschplaat naar het wad
Het is nog een aardig klimmetje door het mulle zand voordat we uiteindelijk bij de Boschplaat aankomen. Van dit natuurgebied is voor het eerst sprake ergens midden 18e eeuw. Maar toen was het nog een kale vlakte. Pas na de aanleg van de Stuifdijk in de jaren 1930 raakte de vlakte volledig begroeid. De Boschplaat is inmiddels het domein van heel veel vogelsoorten. Rust in dit gebied is voor broedende vogels van groot belang. Om die reden zijn grote delen van de Boschplaat van 15 maart tot 15 augustus verboden gebied. Gelukkig hebben de routemakers van de Trage Tochten een route uitgestippeld net buitenlangs de Boschplaat. Zo kunnen we alsnog in alle jaargetijden genieten van de prachtige natuur in dit deel van Terschelling.
Onderweg naar het wad passeren we nog een goed verscholen bunker. De bunker is een van de bijna 500 bunkers die in de jaren 1940 op Terschelling zijn gebouwd. Hier weten we inmiddels aardig wat vanaf, na onze meerdere bezoeken aan het ongelooflijk interessante bunkermuseum. We dalen de kunstmatige, begroeide duin af en komen uit in een weelderige, groene wereld. De modderige ondergrond verraadt dat dit deel natter van nature is dan de rest van de directe omgeving. En we zien totaal andere vegetatie dan eerder in de duinen. Zo komen we hier heel veel berken tegen, maar ook wilgen en lijsterbessen. We zijn nu in de “berkenvallei”, het grootste natuurlijke bos van de Waddeneilanden.
De route vervolgt langs enkele eendenkooien naar de Grië, een buitendijks kweldergebied. Het is een gebied aan het wad waar veel vogels voorkomen, zoals de koperwiek en de sijs. Vanaf hier volgen we een verdroogd blubberpad door de kwelder in de richting van Oosterend.
Hitchcock-waardig einde van onze duin- en wadwandeling bij Oosterend
Het is aangenaam rustig in dit buitendijkse deel van Oosterend. We horen wat vogels kwetteren en insecten zoemen. In de verte zien we een grote boerderij liggen. De boerderij is in 1906 gebouwd als zogenaamde wierschuur. In dergelijke schuren werd zeewier dat uit de toenmalige Zuiderzee aanspoelde, gedroogd en opgeslagen. Tegenwoordig is de boerderij met de toepasselijke naam Wierschuur, een kampeerboerderij.
Naarmate we dichter bij de Wierschuur komen horen we steeds meer kabaal. Niet van verkeer of mensen, maar van vogels! Zodra er tientallen tureluurs luid kwetterend om ons heen komen vliegen, wordt het ons duidelijk. We bevinden ons in hun territorium. En onze aanwezigheid wordt zeker niet op prijs gesteld. Met een beetje verbeelding wanen we ons in een scène uit de film The Birds, geregisseerd door Alfred Hitchcock. Opgejaagd door de gevleugelde dieren slaan we snel de hoek om richting de dijk.
Niet veel later bereiken we weer het parkeerterrein waar we onze fietsen hebben gestald. Onze fantastische wandeling is helaas weer ten einde. Deze wandelomgeving smaakt in elk geval naar meer. We kijken dan ook reikhalzend uit naar ons eerstvolgende bezoek aan dit verrukkelijke waddeneiland.
Praktische info voor de duin- en wadwandeling bij Oosterend op Terschelling
De Trage Tocht Oosterend is rond de 11 kilometer lang. Het merendeel van de route gaat over onverharde, smalle paden door de duinen.
Op de wandelzoekpagina is een routebeschrijving te vinden. Ook vind je hier de link naar de gps-track (gpx-bestand). Met name de gps-track is nuttig omdat er weinig oriëntatiepunten zijn of bewegwijzering is.
De wandeling begint en eindigt bij het ruime parkeerterrein op de hoek van de Oosterend en de Dwarsdijk. Hier kun je ook goed je fiets kwijt. Aan het parkeerterrein ligt tevens een bushalte, namelijk halte Oosterend, Wierschuur.
Aan de route vind je twee horeca-etablissementen:
- Ongeveer halverwege de route heb je het strandpaviljoen Heartbreak Hotel Terschelling. Wij vinden dit sowieso een leuke tent om ook rond borreltijd te genieten van het prachtige uitzicht op zee. Of om er een hapje te eten. De inrichting heeft de jaren 60 in Amerika met pop idool Elvis Presley als thema.
- Redelijk dicht bij het start-, c.q. eindpunt van de route ligt De Heeren van Der Schelling. Een leuke locatie met gezellig terras waar je terecht kunt voor onder andere koffie met heerlijk gebak! Het etablissement bevindt zich aan de straat Oosterend, die parallel loopt aan de Duinweg Oosterend.
Trage Tochten zijn wandelingen die vooral door de natuur en door het boerenland gaan. Bij een Trage Tocht wandel je zoveel mogelijk over onverharde paden in de mooiste natuurgebieden. De wandelingen blinken uit door perfecte routebeschrijvingen en door unieke routes die je de mooiste plekken laten zien.
Dit interesseert je wellicht ook
- Fraaie duin-, polder- en strandwandeling op Terschelling
- Vakantie op Terschelling | 10 unieke activiteiten
- Inspiratie voor een geslaagde vakantie op Ameland
- Vakantie op Vlieland, ideaal voor rustzoekers
- Vakantie op Texel: dit kun je allemaal zien en doen
- Eilandhoppen op de Wadden, een topvakantie in eigen land
