Op ontdekkingstocht door de Mojave Desert en Death Valley
Op ontdekkingstocht door de Mojave Desert en Death Valley
We rijden naar de Mojave Desert tijdens onze roadtrip door de Verenigde Staten. Gaandeweg verandert het landschap. Sinaasappelboomgaarden maken plaats voor eindeloze vlaktes. Kaarsrechte wegen met links en rechts van ons de woestijn. Slechts af en toe passeren we zo’n typische Amerikaanse truck. De hitte is direct voelbaar, de lucht trilt boven het asfalt. Dit is het begin van onze ontdekkingstocht door de Mojave Desert. En het vormt voor ons ook de toegangspoort naar een van de meest extreme landschappen op aarde: Death Valley.
Mojave Desert
We doorkruisen de Mojavewoestijn, een uitgestrekt gebied in het zuidwesten van de Verenigde Staten. Het beslaat delen van Californië, Nevada, Arizona en Utah. Dit is geen doorsnee woestijn, hier vinden we een unieke combinatie van droogte en verrassend leven. De markante Joshua Trees rijzen overal uit de grond.
In de Mojave zijn verschillende plekken die de moeite waard zijn. Zoals Mojave National Preserve, een beschermd natuurgebied met vulkanische kegels, zandduinen en uitgestrekte Joshua Tree-bossen. De historische Route 66 snijdt dwars door de Mojave Desert. Hier vind je oude tankstations en vervallen motels die de sfeer van weleer ademen.
Deze bezienswaardigheden in de Mojave Desert laten we voor wat ze zijn. Wij zijn onderweg naar Tecopa, een klein gehucht in het zuidwesten van de woestijn.
Onze perfecte uitvalsbasis voor Mojave Desert en Death Valley
De route wordt steeds indrukwekkender. Zo ver we kijken kunnen, zien we een rechte, verlaten weg. Hij lijkt te eindigen in een grote bergketen ver voor ons. Zo hadden we Amerika voorgesteld van de plaatjes. We passeren een bord met de afslag naar de intrigerende Zzyzx Road. Via een stoffige weg bereiken we onze bestemming voor de komende dagen: Cynthia’s Basecamp. Dit is echt “the middle of nowhere”. In de buurt zien we een paar huizen. Sommige lijken bewoond, andere staan leeg. Geen winkels, benzinestations of cafés. Hier is niets. En toch is het er geweldig. De omgebouwde stacaravans zijn omgebouwd tot luxe kamers met alle comfort. Maar wat deze locatie vooral zo bijzonder maakt, is onze host Cynthia.
The Old Spanish Trail
Vol enthousiasme begroet Cyntia ons. Al snel horen we haar levensverhaal. Ze had een eigen succesvol eigen bedrijf in interieurontwerp in Las Vegas. Toen ze op een dag door de Mojave Desert reed besefte ze dat ze hier hoorde te zijn. De rust, de ruige omgeving en de indrukwekkende natuur was haar eindbestemming op haar levensreis. Ze verkocht haar bedrijf en huis en vestigde zich in Tecopa. Hier voelt zij zich thuis. Een ander leven kan ze zich niet meer voorstellen.
We verblijven hier langs een van de oudste handelsroutes van het westen: the Old Spanish Trail. Eeuwen geleden trokken handelskaravanen met bepakte muilezels van Santa Fe, New Mexico, naar Californië. De tocht was zwaar. Daarbij kregen de handelaren regelmatig te maken met onherbergzaam terrein en indianenstammen. Nu is het vooral stil, met af en toe een verweerd bord dat ons eraan herinnert waar we zijn.
‘s Avonds maken we kennis met twee Amerikaanse stellen. Met hen gebruiken we de maaltijd in de gemeenschappelijke eetkamer. We smullen van de gerechten die Cynthia heeft bereid. Maar ook van haar verhalen over dit gebied, het enthousiasme spat ervan af. Als we naar onze kamer lopen, valt ons direct de geweldige sterrenhemel op. Geen lichtvervuiling hier, we staren vol ontzag naar de melkweg.
ATV-tour naar de mijnen
De volgende ochtend schuiven we al vroeg aan voor het ontbijt. We kijken uit naar een bijzondere safari. Met de Amerikaanse gasten zullen we een tour maken door het verlaten landschap op weg naar de mijnen in de streek. Dat doen we niet met onze auto, maar met een speciale terreinwagen.
Matt, zoon van Cynthia, geeft ons een uitgebreide instructie. De bediening van de fors uitgevallen buggy’s is niet moeilijk. Helm op, sleutel in het contact en daar gaan we op pad. Matt spurt direct op volle snelheid weg. De Amerikanen, met ervaring in het rijden door de woestijn, gaan er gelijk achteraan. Wij doen het wat rustiger. Gelukkig zien we aan de grote stofwolken voor ons welk spoor we moeten volgen. Ondanks het stof kunnen we het woeste landschap goed in ons opnemen. We bevinden ons in de Amargosa Valley, een brede vallei in de Mojavewoestijn. Het is een vlak en open landschap, omringd door lage bergruggen. De vallei staat bekend om zijn droogte en weidse uitzichten.
In dit gebied zijn veel mijnen. De Gold Rush aan het eind van de 19e eeuw zorgde ervoor dat in de woestijngebieden mijnstadjes verrezen. Een daarvan was Tecopa. Dankzij de aanwezigheid van water was het een populaire plek. Gelukszoekers vonden er goud, lood, zilver en ijzer. Maar vooral borax. Dit witte poeder heeft vooral reinigende en conserverende eigenschappen. De Borax Company was verantwoordelijk voor de winning van dit mineraal. Het was daarmee een grote werkgever in Tecopa. Wij bezoeken een mijn, inmiddels leeg en verlaten. De goudkoorts is geluwd in Tecopa. We proberen ons voor te stellen hoe de arbeiders hier zo’n 100 jaar geleden ploeterden in de brandende zon.
China Ranch Date Farm, oase in de woestijn
Vanuit het niets bereiken we een groene oase in de Mojave Desert. We zijn bij de China Ranch Date Farm. We parkeren onze buggy’s, doen de helm af en kloppen het stof van onze kleding. In het winkeltje vinden we dadels met diverse smaken, allemaal even lekker. Natuurlijk kopen we een doosje van deze lekkernij. Daarna lopen we rond over het terrein. Het is een locatie die zo als decor kan dienen voor een Western film. Er is ook een piepklein museum, waar we iets van de historie van deze plek leren.
Een Chinese mijnwerker van de Borax Company was het harde werken in de mijn zat. Hij ontdekte eind 19e eeuw deze plek en begon er groente en fruit te verbouwen. Nu is het een kleinschalig bedrijf waar vooral dadels worden verbouwd en verkocht. Vanaf de Ranch starten diverse wandelpaden. We lopen een klein stukje over een van die paden. Daarna keren we terug naar de buggy’s. We gaan langzaam op weg naar ons basiskamp.
Rondrit door Mojave Desert
De volgende dag neemt Cynthia ons mee voor een tour. Dit keer gewoon in onze eigen auto’s. Cynthia voorop, de Amerikaanse gasten in hun Jeep en wij in onze huurauto. Via de Walkie Talkie hebben we contact met elkaar. “Papa Bear, can you hear me?”.
Op diverse plaatsen maken we een stop. Cynthia vertelt vol passie over het gebied, de historie, geologie en de mineralen die er voorkomen. Aan alles merken we dat de Mojave Desert haar hart heeft veroverd. Ze neemt ons ook mee naar een hot spring. Rondom Tecopa zijn verschillende plekken waar je van de warmwaterbronnen kunt genieten. Er zijn kleine badhuizen en primitieve poelen in de open lucht. We kiezen voor een van de rustigere plekken, waar we in alle stilte genieten van de omgeving.
We sluiten onze tour af in Shoshone. Dit dorp is een stuk groter dan Tecopa. Er is een heuse bar en saloon, de gezellige Crow Bar. Er is een kleine gift shop, een postkantoor en een leuk museum. Ooit was Shoshone een drukke mijnwerkersplaats. Nu is het een oase van rust, omringd door de droge woestijn.
Roadtrip door Death Valley
Tecopa is een ideaal vertrekpunt om het zuidelijke deel van de Death Valley te bezoeken. We zijn er begin mei, de temperatuur is nu nog net te doen. Zo kunnen we een van de meest bijzondere nationale parken in Zuidwest-Amerika bezoeken.
Death Valley: heet en droog
Nationaal Park Death Valley is een landschap van extremen. Het staat bekend als een van de heetste, droogste en laagst gelegen gebieden in Noord-Amerika. Temperaturen kunnen hier in de zomer tot boven de 50 graden Celsius stijgen. De naam “Death Valley” klinkt grimmig. Toch is het een plek van adembenemende schoonheid. Wat Death Valley zo uniek en bijzonder maakt, is de ongekende geologische diversiteit. Dat heeft gezorgd voor een buitenaards landschap.
Badwater Basin
Terwijl we vanuit Shoshone noordwaarts rijden, zien we het landschap langzaam maar zeker veranderen. De golvende heuvels maken plaats voor ruige bergketens langs beide zijden van de weg.
Onze eerste stop is bij Badwater Basin. We stappen uit en voelen de verzengende hitte. Dit is het laagste punt van Noord-Amerika, 86 meter onder zeeniveau. Voor ons strekt zich een gigantische zoutvlakte uit, glinsterend wit in het felle zonlicht. Het doet ons denken aan de Salar de Uyuni in Bolivia, maar Badwater Basin voelt anders, intiemer en tegelijkertijd net zo imposant. De zoutkristallen vormen bizarre patronen op de grond, als een abstract kunstwerk van de natuur. We lopen een eindje de vlakte op. Alleen het knisperen van het zout onder onze voeten horen we.
Natural Bridge
We rijden verder, op zoek naar de volgende verrassing. Ons navigatiesysteem stuurt ons een gravelpad op, de stofwolken stuiven achter ons op. Even later parkeren we de auto en beginnen we aan een korte wandeling. Het pad kronkelt tussen grillige rotsformaties door.
Dan doemt hij voor ons op: de Natural Bridge. Het is een indrukwekkende, metershoge boog van steen, door de natuur zelf gevormd. Duizenden jaren van wind en water hebben hier hun werk gedaan. De zachte rots is langzaam weggesleten tot deze imposante constructie overbleef.
Devil’s Golf Course
Iets verderop ligt een andere bizarre plek: de Devil’s Golf Course. Een korte, onverharde weg voert naar een uitgestrekte vlakte. Het is geen golfbaan zoals wij die kennen. Het is een onregelmatig landschap vol zoutkristallen die schots en scheef staan. Het zijn scherpe, gekartelde pieken en dalen, gevormd door de verdamping van water. De zoutkorsten lijken op bevroren golven of tanden van een monster. De naam ‘Devil’s Golf Course’ is treffend. Want alleen de duivel zou hier kunnen golfen. Zo ruig en onherbergzaam is het terrein.
Furnace Creek Visitor Center
Na al die indrukwekkende natuurwonderen is het tijd voor wat meer achtergrondinformatie. We rijden naar het Furnace Creek Visitor Center. Het is een welkome onderbreking van de verzengende hitte buiten. Binnen is de airconditioning een zegen.
We nemen de tijd om de informatieve film over het park te bekijken. Daarna dwalen we door de tentoonstellingen. De rangers zijn vriendelijk en behulpzaam. Ze beantwoorden geduldig al onze vragen over de beste routes en veiligheidstips. Voordat we weer in de auto stappen, maken we natuurlijk een foto van de thermometer buiten. Hij geeft nu 96 graden Fahrenheit aan, wat neerkomt op zo’n 35 graden Celsius. Later in het jaar zal het er nog veel heter worden.
Zabriskie Point
Aan het einde van de middag rijden we naar Zabriskie Point. Dit is een van de meest bijzondere uitzichtpunten in Death Valley. Zodra we uitstappen, worden we overweldigd door het panorama dat zich voor ons uitstrekt. Wat een prachtig, golvend landschap! Voor ons liggen de beroemde gele en bruine badlands, gevormd door miljoenen jaren van erosie. De heuvels lijken op gigantische zandkastelen, met scherpe randen en diepe inkepingen.
De lage avondzon werpt lange schaduwen en accentueert de kleuren van de rotsen. Hierdoor wordt het beeld nog mooier: het landschap krijgt een intense gouden gloed. Dit is een moment van pure verwondering. “Mooier dan dit wordt het niet”, zeggen we tegen elkaar.
Dante’s View
Even later staan we bij Dante’s View. En wat zeiden we straks ook alweer? Het uitzicht dat zich hier voor ons uitstrekt doet ons vorige oordeel direct teniet. We staan op een hoogte van 1.669 meter en kijken neer op een adembenemend panorama. Direct onder ons ligt het uitgestrekte Badwater Basin, de witte zoutvlakte die we eerder vandaag bezochten. Vanaf deze plek kunnen we de omvang van de zoutvlakte pas goed zien. Het contrast van de witte massa met de donkere bergketens eromheen is fenomenaal.
Vanaf dit punt zien we de ware schaal van Death Valley. De Amargosa Range rijst op aan de oostkant. Aan de westkant torent de Telescope Peak hoog boven alles uit. Het is een treffende en onvergetelijke afsluiting van onze enerverende roadtrip door Death Valley.
De ontdekkingstocht door Mojave Desert zit erop
Na een paar dagen te hebben vertoefd in de Mojave Desert, trekken we door. We nemen afscheid van onze host Cynthia. Niet alleen hadden we een perfecte accommodatie, we hebben veel van haar geleerd over de woestijn en Death Valley. In de afgelopen dagen zijn we van de ene verbazing in de andere gevallen. De natuur toont zich hier in alle vormen en extremiteiten. We zijn benieuwd of de roadtrip door Amerika nog meer van deze natuurwonderen zal brengen.
Veelgestelde vragen over Mojave Desert en Death Valley
De Mojave Desert ligt in het zuidwesten van de Verenigde Staten, voornamelijk in het zuidoosten van Californië en het zuiden van Nevada. Kleinere delen strekken zich uit tot in Arizona en Utah.
In de Mojave Desert zijn diverse bezienswaardigheden te vinden:
- Tecopa en Shoshone. Kleine, historische plaatsjes bekend om hun rustieke charme en toegang tot de woestijn.
- Hot Springs. Natuurlijke warmwaterbronnen rond Tecopa en Shoshone, ideaal voor ontspanning.
- Mijnen. Overblijfselen van oude mijnbouwactiviteiten, die een kijkje geven in de geschiedenis van het gebied.
- China Ranch Date Farm. Een groene oase waar dadels worden geteeld, met een winkel en wandelpaden.
- Bijzondere activiteiten. Organisaties zoals Cynthia's Desert Safari's bieden unieke tours en ervaringen in de woestijn.
- Mojave National Preserve. Een uitgestrekt beschermd gebied met zandduinen, vulkanische kegels en uitgestrekte Joshua Tree-bossen.
- Route 66. Historische stukken van deze iconische weg met oude motels en tankstations.
- Red Rock Canyon National Conservation Area. Spectaculaire rode rotsformaties en kloven, populair bij wandelaars en klimmers.
De beste periode is in de lente (maart-mei) of de herfst (september-november). In deze maanden zijn de temperaturen milder en aangenamer voor buitenactiviteiten. De zomers (juni-augustus) zijn extreem heet, met temperaturen die ver boven de 40 graden Celsius kunnen uitkomen, wat buitenactiviteiten levensgevaarlijk kan maken. Overal in Death Valley staan waarschuwingsborden om niet te gaan wandelen of fietsen in de zomer. De wintermaanden (december-februari) zijn mild, maar kunnen koude nachten en soms zelfs sneeuw in de hogere gebieden hebben.
In de wijde omgeving zijn geen supermarkten en benzinestations. Zorg dus dat je voldoende proviand bij je hebt. Gooi je benzinetank vol en neem voldoende water mee voor onderweg. De verzengende hitte maakt dorstig! Als je in Tecopa bij Cynthia's Basecamp verblijft, kun je proviand opslaan in de koelkast.
Wij verbleven met veel plezier in Cynthia’s Basecamp bij het gehucht Tecopa. Dit ligt in het zuidwesten van de Mojave Desert. Het is een geweldig onderkomen waarbij de host Cynthia de gasten niet alleen in de watten legt, maar ook diverse unieke tours organiseert. Vanuit Tecopa rijd je gemakkelijk naar Death Valley toe.
In Shoshone vind je de Crowbar. Deze saloon geeft je het gevoel dat je in het Wilde Westen bent beland. Je kunt er lekker eten en een biertje drinken. Al snel zul je contact leggen met de locals in de Crow Bar.
Death Valley kent vele indrukwekkende plekken. Dit zijn de absolute hoogtepunten:
- Badwater Basin. Het laagste punt van Noord-Amerika, met uitgestrekte zoutvlaktes die een surrealistisch landschap vormen.
- Dante's View. Een panoramisch uitzichtpunt hoog boven de vallei, dat een spectaculair overzicht biedt over
- Badwater Basin en de omliggende bergketens.
- Zabriskie Point. Beroemd om zijn glooiende, geërodeerde badlands die bij zonsopgang of zonsondergang prachtige kleuren vertonen.
- Artist's Drive & Artist's Palette. Een schilderachtige eenrichtingsweg die langs kleurrijke vulkanische rotsformaties leidt, met name de veelkleurige Artist's Palette.
- Mesquite Flat Sand Dunes. Indrukwekkende zandduinen, perfect voor zonsopgang of zonsondergang en makkelijk toegankelijk.
- Devil's Golf Course. Een uitgestrekte vlakte van grillige en scherpe zoutkristallen, vernoemd naar het feit dat alleen de duivel er zou kunnen golfen.
- Natural Bridge. Een natuurlijke stenen boog, gevormd door erosie, bereikbaar via een korte wandeling.
- Furnace Creek Visitor Center. Een goed startpunt voor je bezoek, met informatie, films en rangers voor advies.
Om Mojave Desert te bezoeken is geen entree verschuldigd, ook niet als je Mojave National Preserve bezoekt. Voor Death Valley is wel een ticket vereist. Per auto is dit € 30 (prijs 2025). Bezoek je meerdere parken, dan is een jaarpas voor nationale parken aan te raden. Na twee of drie parkbezoeken heb je de kosten van de jaarpas er al uit.
Death Valley kan zeker gevaarlijk zijn als je niet goed voorbereid bent, vooral door de extreme omstandigheden. De grootste gevaren zijn:
- Extreme hitte. Vooral in de zomer kunnen temperaturen ver boven de 40 graden Celsius uitkomen, wat snel kan leiden tot uitdroging en zonnesteek. Blijf gehydrateerd en vermijd inspannende activiteiten in de middaghitte.
- Isolatie en afgelegenheid. Het park is enorm en op sommige plekken heb je slecht of geen bereik met je mobiele telefoon. Bij pech met de auto of een ongeluk kan hulp lang op zich laten wachten. Zorg voor voldoende water, brandstof en laat iemand weten wat je plannen zijn.
- Wilde dieren. Hoewel de meeste dieren schuw zijn, leven er giftige slangen (ratelslangen), schorpioenen en spinnen. Kijk goed waar je je handen en voeten neerzet.
- Overstromingen (flash floods). Zelfs bij lichte regenval, kilometers verderop, kan het water in canyons snel stijgen. Vermijd wandelen in canyons bij regen of voorspelde regen. Als je onderweg water over de weg ziet stromen, keer dan onmiddellijk om.
- Verlaten mijnschachten en tailings. Vanwege de mijnbouwgeschiedenis zijn er veel onveilige, verlaten mijnschachten en afvalhopen (tailings) die giftige stoffen kunnen bevatten. Blijf hier uit de buurt.
Met een goede voorbereiding, het volgen van de veiligheidsrichtlijnen van het park en het vermijden van de heetste maanden, is een bezoek aan Death Valley echter een onvergetelijke en veilige ervaring.
Wij hebben ons laten adviseren door Little America, specialist in op maat gemaakte vakanties in Amerika en Canada. Op basis van onze persoonlijke voorkeuren en interesses heeft Little America een onvergetelijke reis voor ons samengesteld. De verschillende accommodaties waren kleinschalig, vaak prachtig gelegen in de natuur.
