Zuid-Limburg is het mekka voor de wandelaar. Het prachtige glooiende landschap doet on-Nederlands aan. Klimmen en dalen langs de meanderende Geul, het is een feest om hier te mogen wandelen. In de dalen zie je regelmatig een kerktoren uitsteken boven de huizen. Ieder dorp heeft veel sfeer en diverse bezienswaardigheden. Bewust kozen wij voor een wandeling bij Mechelen. Dit kleine dorpje schijnt een van de plaatsen te zijn met de meeste karakteristieke vakwerkhuizen van de regio. Maar daarnaast is de natuur in de omgeving van Mechelen geweldig.
Start van de wandeling bij Mechelen
Na een reis vanuit de randstad naar Mechelen wilden we die middag goed besteden. We hadden een wandeling uitgekozen van 20 kilometer, met de mogelijkheid om deze in te korten tot ruim 13. Dat moesten we in een halve dag wel redden, was ons idee. Maar dat werd nog een opgave. Het landschap levert zoveel mooie vergezichten op, dat we op veel plaatsen lang stonden te genieten van de meest fantastische panorama’s. In het voorjaar waren de weilanden prachtig groen gekleurd, net als de bomen. De natuur toonde zich van haar mooiste kant.
Het eerste deel door het dorpje Mechelen leverde ons al prachtige aanblikken op diverse fraaie vakwerkhuizen op. Ooit waren dit de bouwwerken van de armlastigen, die zich geen dure bakstenen konden veroorloven. Nu betaalt men de hoofdprijs om in zo’n traditioneel vakwerkhuis te kunnen wonen. Het kan verkeren!
We passeerden de voormalige dwangbrouwerij “het Panhuis”. Zo’n 300 jaar geleden waren de inwoners van Mechelen verplicht om alleen dit bier te drinken van de Heren van Wittem. Gezien de kwaliteit van het Zuid-Limburgse bier leek het ons niet een heel zware verplichting.
Stegelkes en wegkruisen op onze wandeling bij Mechelen
In de routebeschrijving lazen we al snel dat we door een “stegelke” het weiland in moesten. We hadden geen idee wat ons te wachten stond. Maar bij de eerste werd het ons gelijk duidelijk. Het is een ouderwets draaihekje, zodat de koeien niet kunnen ontsnappen uit het weiland. We kwamen ze deze wandeling en de dagen erna regelmatig tegen.
Een ander markant herkenningspunt in Zuid-Limburg zijn de vele wegkruisen. Je vindt ze soms midden in het landschap of tegen een huis. Maar vaak staan de wegkruisen langs de weg of een bospad. Het zijn kleine monumenten van het katholieke geloof. Achter ieder wegkruis zit een verhaal. Tijdens deze wandeling bij Mechelen passeerden we het oudste wegkruis, dat dateert uit 1653. Het is een moordkruis: een jaloerse jongen vermoordde zijn broer, omdat die een trouwring had gekocht voor het meisje waarop ook hij verliefd was.
De Vijlenerbossen in
De route voert niet alleen maar over mooie paadjes langs weilanden en glooiende landschappen. We liepen daarnaast door het hoogst gelegen bosgebied van Nederland: de Vijlenerbossen. Hier schijnen al zo’n 5000 jaar geleden mensen te hebben geleefd. Grafheuvels uit die tijd zijn daarvan het bewijs.
Omdat de grond hier vrij zuur en voedselarm is, is het bosgebied nooit gekapt om als landbouwgrond te gaan gebruiken. Voor de hazelmuis, een zeldzaam nachtdier dat hier voorkomt, is het juist een ideale leefomgeving. Verder komt hier de wilde mispel voor. De vruchten van deze struik moeten helemaal rijp zijn om te eten, eigenlijk bijna rot. Daar komt dus die uitdrukking “zo rot als een mispel” vandaan!
Struinen langs de meanderende Geul
Het Geuldal is uitgeroepen tot een van de mooiste landschappen van Nederland. Dat kunnen we na deze wandeling zeker beamen. In het glooiende landschap meandert de Geul in het dal. De koeien grazen in de wei en drinken af en toe wat water uit de rivier. De vlaaien die zij produceren, zijn voor de das een lekkernij. Vandaar dat je in het Geuldal veel dassenburchten kunt vinden. Maar voor meer dieren en planten is de Geul een heerlijke leefomgeving. In het water leven veel beekforellen. En de geelbuikvuurpad leeft in de heuvels rondom het Geuldal.
In de bomen langs de Geul zagen we veel grote groene bollen. Eerst dachten we dat het vogelnesten waren. Maar een vriendelijke Limburger legde ons uit dat het een plant is, namelijk de maretak. Het is een halfparasiet die zijn voeding en water haalt uit de boom. Vooral in Zuid-Limburg komt de maretak veel voor.
Via Bommerig terug naar Mechelen
In het kleine buurtschap Bommerig zagen we weer een aantal prachtige vakwerkhuizen uit de 18e eeuw. Daarna ging de tocht verder door de weilanden. In de verte zagen we de kerktoren van Mechelen alweer voor ons.
Langs een vertakking van de Geul ligt de “Bovenste Molen”. Al meer dan 7 eeuwen staat op deze plaats een molen. Hij was in bezit van de Heren van Wittem. Naast de dwangbrouwerij hadden ze dus ook een dwangmolen. De bewoners uit de streek waren verplicht om het graan alleen bij deze molen te laten malen tegen betaling van een forse belasting.
Genieten van het vijfsterren landschap
Voor ons kwam er een einde aan de wandeling bij Mechelen. Van begin tot het eind was het genieten voor ons. De VVV van Zuid-Limburg noemt dit deel het vijfsterren landschap van Limburg. We kunnen na de wandeling beamen dat hiervan geen woord is gelogen. De uitzichten die we tijdens de wandeltocht hadden, zijn werkelijk adembenemend. Op diverse plekken kijk je kilometers ver. We zagen de uitlopers van de Ardennen en de Eiffel. Hoewel we bij onze kortere wandeling de grens niet zijn overgestoken, konden we heerlijk genieten van een grensoverschrijdend panorama.
Wandeling bij Mechelen: praktische informatie
- De lengte van de wandeling is 20 kilometer. Voor de grens met België kun je een stuk af te snijden. De route wordt dan 13,7 kilometer Met een uitstekende routebeschrijving is het niet moeilijk om de weg te vinden.
- Wanneer je de korte route van 13,7 kilometer wilt lopen, is het wel de moeite om de originele route een kleine 200 meter te vervolgen. Bij twee zitbankjes heb je een fantastisch uitzicht. Kort daarna komt het grenspaaltje met België. Wij zijn vanaf hier teruggelopen naar de afsluitboom voor de korte route.
- Het startpunt van de wandeling is op een gratis parkeerplaats bij de Heerenhof in Mechelen.
- De route gaat voor het overgrote deel over onverharde paden. Een enkele keer loop je over de geasfalteerde (en rustige) wegen.
- Het is klimmen en dalen tijdens de route. Die klimmetjes zijn nooit heel steil en lang. En gelukkig staat er na een beklimming altijd wel een zitbank. Bij de lange route zijn er in België geen zitbanken meer.
- Onderweg kom je een enkele horecagelegenheid tegen. Daarnaast passeer je tijdens de korte route een camping waar wat te koop is. Neem daarom voldoende proviand mee. Houd er rekening mee dat het klimmen dorstig en hongerig maakt!
- Wanneer je een paar dagen in de regio wilt verblijven, kun je perfect overnachten in een fantastische Airbnb-accommodatie in Mechelen.
- Wil je de wandeling bij Mechelen samen met iemand maken, maar weet je niet met wie? Wordt klupper en vindt nieuwe mensen om leuke activiteiten mee te organiseren. Klup is een online sociaal platform waarin actieve 50-plussers elkaar kunnen ontmoeten om leuke dingen met elkaar te ondernemen.
- Een andere, net zo prachtige, wandeling in de buurt is rondom het plaatsje Klimmen. Zie ons verhaal en de foto’s in de blog over de wandeling bij Klimmen.
Aanbevolen wandelgidsen
Gecertificeerde online wandeltrainingen
