Het smokkelaarspad bij Gargellen in Vorarlberg

Het smokkelaarspad bij Gargellen in Vorarlberg

Home » Oostenrijk » Het smokkelaarspad bij Gargellen in Vorarlberg

In het westen van Oostenrijk ligt in de provincie Vorarlberg het Montafondal. In de winter is dit het domein van wintersporters. Maar zomers is het een walhalla voor wandelaars. Hier wilden we een bijzondere wandeling maken. Het smokkelaarspad bij Gargellen intrigeerde ons gelijk. Boven op de berg komt deze tocht bij de grens met Zwitserland. Het paspoort moest mee, lazen we in de beschrijving. En we waren benieuwd naar de oorsprong van de naam van deze wandelroute.

De historie van de Smokkelaarspad bij Gargellen

Gargellen ligt aan het einde van het Montafondal. De bergen vormen de natuurlijke grens met Zwitserland. Vanaf de 19e eeuw probeerden smokkelaars spullen van Oostenrijk naar Zwitserland te vervoeren en andersom. Ze liepen soms met rugzakken met 40 kg aan smokkelwaar door de bergen.

Hierbij brachten ze niet alleen levensmiddelen over de grens. Ook waren zeep, zeeppoeder, horloges en tabak interessante handelsgoederen. Het kwam zelfs voor dat men koeien over de bergtoppen smokkelde naar Zwitserland. Op die manier kwamen per jaar wel zo’n 400 koeien Zwitserland binnen. Om de douaniers om de tuin te leiden, hadden de smokkelaars vaak hun zolen achterstevoren onder hun schoenen zitten.

Start van het Smokkelaarspad bij Gargellen

Als we de gordijnen open doen van onze slaapkamer, zien we niet veel. Het is mistig. Af en toe horen we ook de regen tegen het raam tikken. Dit is niet het weer dat we graag wilden hebben. Bij het ontbijt vertelt de pensionhoudster dat het de hele dag zwaar bewolkt zal blijven, morgen wordt het zonnig. We besluiten toch te gaan. Een dag wachten lukt niet, omdat we op doorreis zijn. Het smokkelaarspad wordt zo nog spannender om te lopen.

We lopen in een paar minuten naar het dalstation van de Schafbergbahn. We zijn de enigen die in de gondel stappen. Afstand houden vanwege corona is hier nu geen probleem. Maar hoe zal het in de winter zijn, als er honderden mensen staan te wachten om de pistes op te mogen? Hopelijk is dan de situatie verbeterd.

In acht minuten zoeven we naar het bergstation. We besluiten geen koffie te nemen in het grote en totaal verlaten bergrestaurant. Dat doen we wel op de terugweg. We hebben voldoende koffie in onze thermoskannen, want onderweg komen we niets meer tegen.

Naar de St. Antonier Joch

Vanuit het bergrestaurant lopen we eerst een stuk over een Forstweg, een boerenweg, omhoog. Licht stijgend en niet moeilijk. Ons eerste doel is de St. Antonier Joch, op zo’n 2380 meter hoogte. Na een tijdje zien we de aanwijzing “zum Klettersteig Schmugglersteig”. Het is niet de officiële route van onze wandeling. Maar zo gingen de smokkelaars vroeger met hun goed gevulde rugzakken. We besluiten dit stukje ook te doen. Het pad wordt steil, smal en rotsig. We klimmen er flink op los. Steeds meer respect krijgen we voor die smokkelaars met al hun smokkelwaar op hun rug! Bij terugkomst op de officiële route moeten we uitblazen. Met een kop dampende koffie en een stuk koek vergeten we onze inspanningen snel.

Hierna verlaten we de Forstweg en gaan door slingerende paden verder omhoog naar St. Antonier Joch. Vanaf hier is het nog zo’n vijf kwartier lopen. De mist hangt om ons heen. Als mijn vrouw een stuk vooruitloopt, zie ik haar langzaam verdwijnen in de nevel.

De grens over op het smokkelaarspad bij Gargellen

Boven op de St. Antonierjoch bereiken we een verweerde grenspaal. Het valt moeilijk te lezen, maar duidelijk wordt dat we in Zwitserland zijn. Even verderop staat een gammel houten hutje. Zou dit vroeger het kantoortje van de douane zijn geweest? Het maakt een verlaten indruk. Maar voor ons is het een ideale schuilplek om weer een kop koffie te nemen. De miezerende regen maakt het allemaal nog wat uitdagender.

We vervolgen onze weg naar het hoogste punt van onze wandelroute. Vanaf hier lopen we over de berggraat. Het is een smal pad waarbij soms wat klimwerk over de rotsen moet worden gedaan. Zoals de Duitsers zo mooi zeggen: “Trittsicherheit erforderlich!”. Toch valt de moeilijkheidsgraad ook hier wel mee.

Vanaf hier is het uitzicht over de bergen normaal gesproken fantastisch. Vandaag is het zicht echter flink beperkt. Af en toe lijkt de lucht wat op te klaren, maar het is maar voor heel even. Toch genieten we volop. Jammer genoeg kunnen we St. Antonien in Zwitserland niet zien liggen. Hier hebben we in 2019 een fantastische en avontuurlijke week beleefd tijdens onze sneeuwschoentocht door het Rätikon-massief.

Lunchen in de sneeuw

Op 2480 meter hoogte bereiken we het “dak” van deze wandeltocht. We hopen ook hier een klein hutje aan te treffen. Dat zou een ideale lunchplek zijn met de miezerige regen. Maar helaas, er is niets om te schuilen. Dan maar boven op de berg ons lunchpakket verorberen. Als we onze rugzakken afdoen, merken we ineens dat de regen overgaat in sneeuw. Daar staan we dan met ons brood in onze hand. Sneeuwvlokken dwarrelen neer en maken onze lunch wel heel bijzonder.

De lunchpauze is niet lang. We lopen liever door om niet al te veel af te koelen. We hadden op de eerste dag van september met veel rekening gehouden, maar niet met sneeuw. Langzaam dalen we af richting de Gafiersee. Onderweg kunnen we af en toe wat zien van de prachtige omgeving. Als het helder weer is, kijk je hier je ogen uit met de bergpieken Madrisa, Sulzfluh, Drie Tür en Ratschenfluh in het zicht.

Gafiersee en Gafierjoch

Via wat rotsige afdalingen bereiken we de Gafiersee. Met deze mist hebben we meer het gevoel dat we in Schotland staan bij Loch Ness. Volgens de routebeschrijving een idyllische plek om even uit te rusten en te genieten van de prachtige omgeving. Wat jammer dat we dat nu niet hebben! We lopen daarom snel verder.

Richting de Gafierjoch is normaal het uitzicht fenomenaal. Jammer genoeg is dat voor ons niet weggelegd. Wel zien we mooie groene heuvels die langzaam in de mist verdwijnen. Ook een mooi plaatje!

Naar het einde van het Smokkelaarspad bij Gargellen

Vanaf de Gafierjoch dalen we af naar het einde van de route. Onderweg passeren we nog een meertje, dat vooral gebruikt wordt voor de kunstsneeuwinstallaties in het skigebied. Iets verderop is men druk aan het werk om het skiseizoen goed te laten starten. Daarom moeten we een omleiding lopen. Die voert helaas door het doorweekte gras, waar we tot onze enkels in wegzakken. Onze waterdichte schoenen kunnen veel hebben, maar dit wordt te veel. Met drijfnatte voeten bereiken we het bergrestaurant. Daar laten we ons goed verwennen. De verwarming loeit, zodat onze jassen wat kunnen drogen. We hebben, ondanks het weer, een fantastische tocht gemaakt. Wat zal deze mooi zijn als het helder weer is! De vele prachtige vergezichten hebben we nu nog wel eens moeten missen. Maar toch zijn we blij dat we vanochtend op pad zijn gegaan.

In ons pension zet de pensionhoudster de skischoenverwarming voor ons aan. Daar kunnen we onze wandelschoenen laten drogen. Het is niet de beste manier voor de schoenen, maar nood breekt wet. Anders duurt het dagen voor we ze weer aan kunnen trekken en die tijd hebben we niet. We willen nog veel meer wandelavonturen beleven de komende dagen!

Als we de volgende morgen de gordijnen opendoen, zien we bergtoppen schitteren in de felle zon. Zo kan het dus ook zijn! We zijn heel benieuwd hoe het is om deze tocht te lopen tijdens een zonnige dag. Als je dat hebt gedaan, willen we je uitnodigen om enkele foto’s naar ons te sturen. Dan kunnen we ook meegenieten van een zonnig smokkelaarspad! Je kunt deze sturen naar info@grijsopreis.nl Alvast dank voor je moeite!

Smokkelaarspad bij Gargellen: praktische informatie

  • Gargellen is het hoogst gelegen bergdorp in het Montafondal. Vanaf de snelweg A14 bij Bludenz is het nog ongeveer 30 kilometer rijden. De laatste 8 kilometer gaan bergop over een smalle weg.
    De wandeling over het smokkelaarspad bij Gargellen is 8,5 kilometer lang. In totaal overbrug je tijdens deze tocht zo’n 600 hoogtemeters. Reken voor de wandeling op een netto tijd van ongeveer 5 uur.
  • Ervaring met het wandelen in de bergen is vereist. Er zijn een paar korte, lastige stukjes. Voor iemand met een goede conditie en bergwandelervaring is deze wandeling goed te doen.
  • Om bij het beginpunt te komen, ga je met de gondel vanuit Gargellen omhoog. Het ticket hiervoor is te krijgen bij het dalstation. Eventueel kun je vanaf het eindpunt van het smokkelaarspad te voet afdalen naar Gargellen. Dat kost ongeveer 1,5 uur extra lopen. We adviseren je echter om een retourticket voor de gondel te kopen. Wel zo relaxt na een stevige wandeling.
  • De route is goed aangegeven onderweg. Voor extra zekerheid kun je een gpx-track downloaden van het smokkelaarspad bij Gargellen.
  • Bij het bergrestaurant Schafberg Hüsli kun je bij het begin en einde van de wandeling wat gebruiken. Onderweg kom je niets tegen. Zorg dus dat je voldoende eten en drinken meeneemt.
  • Wij overnachtten in Gargellen in het uitstekende pension Marmotta. De pensionhoudster is erg aardig en heeft veel voor ons geregeld: koffie en lunchpakket mee, de schoenen laten drogen. De kamer is prima en het avondeten in het pension smaakte uitstekend. Van de andere overnachtingsmogelijkheden in Gargellen is het Landal Vakantiepark HochMontafon in Gargellen ook een goede optie, zeker als je met meer mensen bent. Het kleinschalige park is in lokale stijl gebouwd. Het ligt aan het einde van het dorp, vlakbij de gondel. Wil je een andere keuze? Kijk dan op het overzicht van accommodaties in Gargellen.
  • Meer informatie over het kleine bergdorp Gargellen in het Montafondal.