Etappe 6 van de oudste wandelroute van Nederland

Etappe 6 van de oudste wandelroute van Nederland is de laatste en wat ons betreft ook de mooiste. En dat zegt wat, want we zijn nog steeds vol van de vorige! Deze etappe van 22 kilometer lijkt een soort van samenvatting van alle voorgaande. Bereid je voor op landgoederen, oorlogsmonumenten, prachtige naald- en loofbossen, rivieren, heuvels, kastelen en de mooiste uitzichtpunten. Het laatste stuk voert door het schitterende stadspark Sonsbeek in Arnhem. Met recht een waardig afscheid van de unieke langeafstandswandeling waar wij zo van hebben genoten deze zomer.

In deze omgeving hebben we ook diverse andere, kortere wandelingen gemaakt en beschreven. Je vindt ze onderaan deze pagina bij de rubriek “Dit interesseert je wellicht ook”.

Begin van onze wandeling vanuit Heelsum (Renkum) naar Arnhem

De laatste etappe van de oudste wandelroute van Nederland begint voor ons meteen goed. We hebben de auto geparkeerd bij een laadpaal ergens in een woonwijk van Heelsum. Van hieruit lopen we door een bospark naar het officiële startpunt van de wandeling. Het bos is niet groot maar wel bijzonder mooi en betrekkelijk rustig. Het bladerdek biedt daarnaast welkome schaduw op deze warme nazomerdag.

We wandelen door het glooiende dorpscentrum en passeren de fraaie, laatgotische kerk uit de 16e eeuw. We waren hier in februari van dit jaar ook al. Toch ziet het dorp nu met alle bomen vol blad er totaal anders uit. Vervolgens is het even klimmen tot we de top bereiken van de 26 meter hoge Noordberg. Hier volgen we de stuwwal tot aan de A50 waar we onderdoor moeten. We komen uit bij de Boersberg: een nogal heuvelachtig gebied vol prachtige bossen. De Boersberg zelf is met een hoogte van 63 meter voor Nederlandse begrippen best hoog.

We passeren een informatiebord van Staatsbosbeheer. Hierop lezen we wat algemene informatie over bijvoorbeeld de flora en fauna (waaronder dassen en reeën) die je hier tegenkomt. Ook toont het bord een zo op het eerste gezicht interessante wandeling: de 3,4 kilometer lange Hellingbosroute. Een van de letterlijke hoogtepunten van de route is de uitkijktoren. Vanaf hier heb je uitzicht op de Nederrijn en kasteel Doorwerth. Bij mooi weer schijn je zelfs Nijmegen in de verte te kunnen zien. Onze route voert echter onder de stuwwal langs, rechtstreeks naar kasteel Doorwerth. Jammer, want we zijn best benieuwd naar dit volprezen uitzicht!

Kasteel Doorwerth en de boswandeling door landgoed Duno

Snel hierna komen we bij de beklinkerde oprijlaan van kasteel Doorwerth. Die laan bestaat al sinds de middeleeuwen zodat men het kasteel met droge voeten kon bereiken. Dit was nodig omdat de Rijn toen nog onbedijkt was. Kasteel Doorwerth begon in de 13e eeuw als woontoren op een eiland in de Rijnvallei. In de 15e en 16e eeuw werd de versterkte woning verder uitgebreid met onder meer een binnenplaats. Pas in de 17e eeuw kwam er ook een koetshuis en poortgebouw. De moestuin stamt uit dezelfde periode.

We zijn wel vaker bij dit prachtige kasteel geweest. Zo hebben we er een keer een heerlijke herfstwandeling gemaakt en in juni hadden we er een bedrijfsevenement. Toch weet dit kasteel ons ook nu te verrassen, zo prachtig en goed onderhouden. We wandelen er omheen en maken vanuit vrijwel elke hoek een foto. We zijn daarin zeker niet de enigen: zowel wandelaars als fietsers maken van de gelegenheid gebruik het sprookjeskasteel te vereeuwigen.

Even later slaan we de Holleweg in, een kaarsrecht bospad dat redelijk steil omhoog loopt. Het is een flinke klim de heuvel op. Eenmaal op de top slaan we een ander bospad in. Na wat klimmen en dalen komen we uit in een ongelooflijk mooi, bijzonder heuvelachtig loofbos. Het doet ons denken aan de bossen bij de Sint-Jansberg bij Groesbeek en Mook. Het zijn de bossen van landgoed Duno: een gebied met unieke flora en vele cultuurhistorische bezienswaardigheden. Zoals de Hunnenschans, een vroegmiddeleeuwse ringwalburg.

We verlaten het prachtige bos en betreden het kleine Heveadorp. Dit dorp was ooit het volledige bezit van een Groningse fabrikant van rijwielbanden. De ondernemer verhuisde in 1916 naar Doorwerth en nam al zijn werknemers mee. Voor hen liet hij huizen bouwen. Pas sinds 1983 is het gemeentebezit.

Via Oosterbeek op weg naar het Arnhemse Sonsbeekpark

De route brengt ons slingerend via de fraaie Valckeniersbossen bij de Westerbouwing: een uitspanning met een fantastisch uitzicht op de Nederrijn, de uiterwaarden en de Betuwe. Het gebouw was midden 18e eeuw een eenvoudig huis op de heuveltop. Pas eind 19e eeuw werd het met de komst van een theehuis een toeristische trekpleister. Tijdens de slag om Arnhem bleef er weinig over van deze populaire uitstalling. Maar in de jaren 50 van de vorige eeuw kwam er een restaurant en uitkijktoren. Sindsdien gaat menig gezinsuitje of schoolreisje er naar toe. Ondanks het heerlijke weer lijkt het restaurant gesloten. Ook het terras waar je kunt genieten van het fraaie uitzicht, is helemaal leeg. We vervolgen dan ook onze wandeling richting Oosterbeek.

Via de bossen rond landgoed de Hemelse Berg wandelen we de bebouwde kom van Oosterbeek binnen. Aan het Park Hartenstein staat een tijdelijke boog waar de Utrechtseweg onderdoor gaat. Op de boog staat geschreven: “We will remember them”. Het is een verwijzing naar de gevallenen tijdens de Slag om Arnhem. Deze maand vinden in diverse Gelderse gemeenten, waaronder Oosterbeek, de jaarlijkse Airborne Herdenkingen plaats. Wij zijn weliswaar te laat voor de jaarlijkse Airborne Wandeltocht, maar pikken nu wel wat mee van de overige activiteiten. De route leidt ons langs het Airborne Museum waar het op dat moment aardig druk is.

We lopen de lange Stationsweg tot over de spoorbrug af en vergapen ons aan de prachtige, chique villa’s. Wat een mooie gemeente is Oosterbeek toch! Zeker geen straf om hier te wonen, concluderen we. Snel hierna bereiken we het Arnhem Oosterbeek War Cemetery, een militair ereveld uit juni 1945. Hier liggen ruim 1750 militairen begraven die van september 1944 tot april 1945 om zijn gekomen tijdens de Slag om Arnhem. We hebben hier overigens eerder een wandeling gemaakt die toen ook veel indruk op ons maakte.

Einde van de laatste etappe van de oudste wandelroute van Nederland

Op weg richting Arnhem betreden we eerst de landgoederen van Boschveld en Lichtenbeek. Volgens een informatiebord van het Geldersch Landschap & Kasteelen kun je hier mooie wandelingen maken. We nemen ons daarom voor om ook hier nog eens in de herfst terug te keren. Nu wandelen we echter door en steken de drukke provinciale weg over. En alsof we vandaag nog niet genoeg schitterende bossen hebben gezien, dienen de volgende prachtige bossen zich alweer aan: namelijk die rond het waterrijke landgoed van Warnsborn en die van Schaarsbergen Zuid. Het is er druk. We komen niet alleen wandelaars tegen maar vooral ook mountainbikers en hardlopers. En begrijpelijk, want de schitterende omgeving leent zich er uitstekend voor.

Niet al te lang daarna komen we uit bij het statige landhuis Zypendaal aan de rand van het Sonsbeekpark in Arnhem. Dit landhuis uit midden 18e eeuw is open voor het publiek. Wij lopen echter door waarna een fraaie wandeling langs de vele waterpartijen van het Sonsbeekpark volgt. Dit park is 67 hectare groot maar schijnt twee eeuwen geleden nog groter te zijn geweest. Samen met de aangrenzende parken Zypendaal en Gulden Bodem heeft de Gelderse hoofdstad een stadspark van maar liefst 200 hectare! Daar kan Amsterdam met het eveneens prachtige Vondelpark nog een puntje aan zuigen.

Wij kunnen ons in elk geval geen mooiere afsluiting van de oudste wandelroute van Nederland wensen. Mijmerend over de prachtige dingen die we deze zomer al wandelend hebben gezien, komen we aan bij het centraal station van Arnhem. We nemen de bus terug naar het startpunt in Heelsum en dagdromen alvast over een eventuele, volgende langeafstandswandeling.

Dit interesseert je wellicht ook

• De overige etappes van de oudste wandelroute van Nederland
• Wandelen bij Oosterbeek: natuur en oorlogshistorie
• Herfstwandeling bij Wolfheze naar kasteel Doorwerth
• Hoogtepunten van provincie Gelderland