Wat een afwisseling biedt deze herfstwandeling bij Wolfheze! Dit is een afwisselende tocht door oerbossen en langs sprengen. Maar ook het fraaie kasteel Doorwerth en het unieke Heveadorp liggen op de route. Af en toe is het even flink klimmen, maar gelukkig gaat het pad ook weer naar beneden.
Kers op de taart: de fraaie Wolfhezerheide en kort daarna de bijzondere Wodanseiken. Trek je wandelschoenen maar aan, want deze wandeling wil je ook maken. In de herfst geweldig mooi om te lopen, maar eigenlijk ieder seizoen is het een feest om te mogen genieten van deze omgeving.
Op pad voor onze herfstwandeling bij Wolfheze
Op een doordeweekse dag in de herfstvakantie willen we graag deze wandeling lopen. De beschrijving klinkt aantrekkelijk. De route zit vol afwisseling en biedt diverse hoogtepunten. Bij het treinstation van Wolfheze parkeren we onze auto. De parkeerplaats is nagenoeg leeg.
Vanaf het station lopen we een klein stukje over het fietspad, daarna duiken we gelijk de bossen in. We hebben de natuur voor ons alleen. Op het eerste stuk van deze wandeling komen we niemand tegen.
Sprengen en beken
Al snel lopen we in de Bilderbergbossen. We zien diverse sprengen naast ons. Dit zijn door de mens gegraven beekjes. Het schijnt dat men rond het begin van de 17e eeuw hier deze sprengen groef. Deze moesten de vele papiermolens in de omgeving water leveren. Nu is die functie niet meer nodig. Daardoor staan de beekjes al tientallen jaren droog.
De arbeiders hebben flink gegraven honderden jaren geleden. Op een enkele plek passeren we zelfs een driesprong van sprengen. Nu liggen ze vooral vol met de afgewaaide herfstbladeren.
Ook later op de route komen we nog diverse beken tegen. Alleen de Heelsumse Beek heeft nog echt stromend water. De andere beken en sprengen staan allemaal droog.
Over de Italiaanseweg bij onze herfstwandeling bij Wolfheze
Even merken we dat we in de bewoonde wereld zijn. We moeten een drukke verkeersweg oversteken. Direct daarna lopen we over een bijzondere klinkerweg: de Italiaanseweg. De weg is rond 1850 aangelegd door de eigenaar van kasteel Doorwerth. Hij wilde een verbindingsweg maken tussen twee belangrijke wegen.
De eigenaar had in Italië mooie bergwegen gezien met haarspeldbochten. Omdat de klinkerweg ook een aantal van die bochten heeft, noemde hij het pad de Italiaanseweg. Wij zien die haarspeldbochten nog niet. Maar later vallen ze ons gelijk op. Net als de prachtige beuken aan weerszijden van de weg. Ze zijn al meer dan 300 jaar oud.
Heveadorp
Als kind liep ik vroeger op rubberlaarzen van het merk Hevea. Nu pas ontdek ik dat die werden gemaakt in Heveadorp. Een toepasselijke naam, want hevea is de latijnse naam voor de rubberboom.
De eigenaar van de rubberfabriek, de heer Wilhelmi, stichtte Heveadorp als woongebied voor de werknemers van zijn bedrijf. Hij liet ruim 80 arbeiderswoningen bouwen. Daarnaast kwamen er 14 sjieke woningen voor het kantoorpersoneel. Enkele van die huizenblokken zijn nog mooi intact. Ze zijn gebouwd als zogenaamde cottage woningen, met een fraai rieten dak.
Bijzonder is dat de vrouw van de eigenaar de woningen toewees aan het personeel. Ze controleerde ook of men de huizen goed schoon hield. Verder schakelde ze om 10 uur ’s avonds de stroom uit. Daarnaast onderbrak zij de radio-uitzendingen regelmatig voor het doen van dienstmededelingen aan het personeel: “wilt u ervoor zorgen dat u morgen allemaal de ramen wast?”. Ze had er de wind goed onder!
Klimmen en dalen
Als we vanuit Heveadorp verder lopen, komen we verschillende wandelaars tegen die hun hond uitlaten. Allemaal hebben ze een teckel. Het zou toch niet nog een oude regel van mevrouw Wilhelmi zijn?
Daarna gaan we klimmen. We lopen richting een fraai uitgangspunt op het Dunoplateau. Vandaar kijken we uit over de uiterwaarden van de Nederrijn. Verderop zien we de haarspeldbochten liggen van de Italiaanseweg. Dat betekent dat we bijna bij Kasteel Doorwerth zijn.
Kasteel Doorwerth bij onze herfstwandeling bij Wolfheze
Het kasteel ziet er prachtig uit. Het heeft nog een zeer middeleeuws aandoend uiterlijk. Al in de 13e eeuw zijn de eerste delen van het kasteel gebouwd. In het begin van de 15e eeuw vond een flinke uitbreiding plaats en kreeg het kasteel Doorwerth zijn huidige vorm. Tijdens operatie Market Garden in 1944 is het kasteel zwaar beschadigd. Dankzij een grondige wederopbouw is het nu nog steeds een bijzondere plek om te bezoeken.
Wij bezoeken het kasteel niet. Wel kunnen we niet om een bezichtiging van de oudste boom van Nederland heen. Deze robinia (acacia) is naar men vermoedt geplant in 1579 en heeft inmiddels een stamomvang van 7 meter. Ooit stonden er hier drie, maar in de Tweede Wereldoorlog zijn er twee vernield. Met drie van die joekels van bomen zou de binnenplaats bijna helemaal gevuld zijn.
Vanaf het kasteel starten diverse andere wandelroutes. Op deze dag zijn er veel liefhebbers die hiervan gebruik maken. Ook het kasteel is bij bezoekers in trek. Het is het enige moment van de dag dat we veel mensen tegenkomen. Afstand houden blijkt gelukkig geen probleem.
Nog meer oude bomen: Wodanseiken
We lopen door en gaan via de lange oprijlaan van het Kasteel Doorwerth de Cardanusbossen in. Ook hier weer even klimmen en dalen. Toch bijzonder dat je dit op de Veluwe meemaakt. De wandelpaden slingeren door het bos. Even verderop zien we vier reusachtige beuken bij elkaar staan.
Via het bos komen we op de Wolfhezerheide uit. Hoewel het al oktober is, zien we toch nog af en toe de paarse gloed bij wat heidestruiken. Even verderop is een schaapskudde driftig aan het grazen. Zo blijft de heide intact en wordt die niet overwoekerd door gras.
Dan passeren we de Wodanseiken. Volgens kenners zijn het de bekendste bomen van Nederland. We zien mensen speciaal voor die Wodanseiken het bos ingaan, een foto maken en weer teruglopen. De Wodanseiken zijn niet heel groot. Ze hebben een kleine stam en de vertakking begint al na ongeveer een meter. Ze behoren tot de oudste bomen van Nederland. Men schat dat ze zeker ouder zijn dan 400 jaar.
Kunstenaars van de “Oosterbeekse School” hebben de naam voor deze bomen bedacht. Zij kwamen hier rond 1850 om het landschap te vereeuwigen. Toen stonden de bomen nog in een open veld wat een bijzondere aanblik gaf. Nu zijn de Wodanseiken omgeven door andere bomen en vallen ze wat minder op.
Hierna lopen we over een prachtige brede beukenlaan weer terug naar het beginpunt. Deze herfstwandeling bij Wolfheze zit er weer op. Van de eerste tot de laatste voetstap hebben we genoten van een gevarieerde wandelroute in de natuur!
Herfstwandeling bij Wolfheze: praktische informatie
- Deze herfstwandeling bij Wolfheze naar kasteel Doorwerth is 16 kilometer lang. De uitstekende routebeschrijving brengt je zonder problemen weer naar het beginpunt.
- Eventueel kun je een gps-track van de herfstwandeling bij Wolfheze downloaden.
- De route begint officieel bij het NS-station Wolfheze. Je kunt er dus gemakkelijk met het openbaar vervoer komen.
- Wanneer je met de auto komt, kun je de auto gratis parkeren op de parkeerplaats bij het NS-station.
- De route voert voor het grootste deel over onverharde bospaden. Een klein deel gaat over asfalt en een klinkerweg (Italiaanseweg).
- Op de route kom je in enkele horecagelegenheden tegen. Zo kom je langs hotel Wolfheze. Daarnaast is er bij kasteel Doorwerth een gezellig grand-café De Zalmen met terras. Vanwege coronamaatregelen was het echter alleen mogelijk om wat af te halen bij beide gelegenheden.
- Wil je deze herfstwandeling bij Wolfheze samen met iemand maken, maar weet je niet met wie? Word klupper en vind nieuwe mensen om leuke activiteiten mee te organiseren. Klup is een online sociaal platform waarin actieve 50-plussers elkaar kunnen ontmoeten om leuke dingen met elkaar te ondernemen.
