Sommige wandelingen in Nederland lenen zich bij uitstek voor een bepaald seizoen. Uiteraard kun je ze in alle jaargetijden lopen, maar de beleving verschilt sterk. Er zijn echter ook wandelingen die ons in elk seizoen kunnen bekoren. De Heuvelrugroute bij Lage Vuursche is zo’n wandeling. De route voert door een zeer afwisselend landschap van loof- en naaldbossen. Maar ook door en langs heide, weilanden, waterpartijen en de prachtigste landgoederen. De statige beukenlanen en het beroemde kasteel Drakensteyn, geven de wandeling een extra vorstelijk tintje.
Begin van onze wandeling door Lage Vuursche
De omgeving van Lage Vuursche is erg populair onder wandelaars en mountainbikers. Toch valt de drukte mee als we op deze vrijdagochtend onze auto parkeren. Nog geen minuut later staan we al in de Dorpsstraat (Vuurse Steeg). Aan de overkant van de weg zien we tussen wat bossages door, kasteel Drakensteyn liggen. Hier woont de beroemdste inwoner van het dorp: prinses Beatrix.
We lopen richting het indrukwekkende hekwerk om een glimp op te vangen van de ongetwijfeld prachtige kasteeltuin. Maar helaas, de rododendrons en de breed geschouderde bewaker van de Marechaussee belemmeren het zicht. Omdat we er toch zijn, bezoeken we even de intieme Nederlands Hervormde Begraafplaats. In 2012 raakte deze begraafplaats uit eind 18e eeuw te vol. Prinses Beatrix (toen nog koningin) schonk circa 400 vierkante meter grond zodat de begraafplaats kon uitbreiden. Nog geen jaar later werd haar zoon, prins Friso, er begraven.
We verlaten het kerkhof met het baarhuisje, de kerk en de fraaie pastorie. De wandeling kan nu echt beginnen. We passeren restaurant Het Vuursche Bos met het doorgaans erg gezellige terras, dat nu vanwege vakantie gesloten is. Direct daarna slaan we links het prachtige loofbos in. Met het hekwerk en vele camera’s van Drakensteyn aan onze linkerzijde komen we vervolgens uit op een zandweg. Dit is de 300 Roedenlaan die we direct herkennen van eerder gelopen wandelingen.
Graslanden, bossen en veengronden in het Nonnenland en het Ridderoordse Bos
Tijdens de Trage Tocht Den Dolder maakten we al kennis met het Nonnenland. In dit 40 hectare grote natuurgebied van Staatsbosbeheer vind je een idyllisch, agrarisch landschap van natte graslanden. Het is alsof de Charolais-runderen van de vorige wandeling nooit opgehouden zijn met grazen. Wel zijn de fraai ogende runderen voor hun maaltijd wat verhuisd naar groener gras.
De kilometers die volgen overlappen die van de Trage Tocht Den Dolder. Voor ons niet erg want we lopen het stuk in tegengestelde richting. Alhoewel we veel herkennen, doet het landschap in deze richting heel anders aan. Vrij snel nadat we de Maartensdijkseweg zijn overgestoken verlaten we de bekende route. We steken daarna de Vuurscheweg over en komen uit in het Ridderoordse Bos.
Het Ridderoordse Bos is een 230 hectare groot natuurgebied op de overgang van de Heuvelrug naar het veenweidegebied. Je vindt er droge en natte bosgronden, graslanden en heidevelden. Dit maakt het Ridderoordse Bos een aantrekkelijk gebied voor de das. Maar ook voor roofvogels, reeën en wandelaars zoals wij. Alhoewel we er overwegend grove dennen tegenkomen, zien we er ook (inlandse) eiken en berken. Laatstgenoemde boomsoorten hebben we te danken aan de beheerder: het Utrechts Landschap. De stichting streeft ernaar om het natuurlijk bos hier weer terug te krijgen.
Het vorstelijk ogend landgoed Eyckenstein
De route door het Ridderoordse Bos voert ons via statige zichtassen naar de Maartensdijkseweg. We steken de drukke weg over naar het charmante restaurant de Mauritshoeve. Deze hoeve is eind 19e eeuw als boerderij gebouwd maar kreeg midden vorige eeuw een horecabestemming. De hoeve met landerijen werd vervolgens opgekocht door de eigenaar van landgoed Eyckenstein.
Nog voor we onze wandeling via de Eikensteeg voortzetten wordt onze nieuwsgierigheid gewekt door een prachtig landhuis. Het blijkt te gaan om het neoclassicistische landhuis Rovérestein uit eind 19e eeuw. Aan de linkerzijde van de Mauritshoeve ligt echter een nóg indrukwekkender landhuis, namelijk landhuis Eyckenstein. Dit landhuis uit begin 17e eeuw begon als herenboerderij. Geleidelijk werd de boerderij uitgebouwd tot het huidige landhuis met de karakteristieke vier zuilen.
Nog een leuk detail: landhuis Rovérestein werd destijds gebouwd in opdracht van de eigenaar van landgoed Eyckenstein. Rovére betekent eik in het oud-Italiaans. Dus feitelijk dragen beide landhuizen dezelfde naam.
Het Springerpark en de boerderijen op de veenweiden
Het huidige, bijna 400 hectare grote landgoed Eyckenstein bestaat vooral uit bossen. Gelukkig is het (grotendeels) opengesteld voor wandelaars. Direct ten noorden van het landhuis ligt het 12 hectare grote, prachtig ontworpen Springerpark. Dit park is op afspraak te bezichtigen. Wij wandelen echter om de Mauritshoeve heen in de richting van Lage Vuursche.
Het eerste deel van dit deel van de route voert ons langs enkele, idyllisch gelegen boerderijen. Eén daarvan is Boerderij Eyckenstein, een biologische veehouderij van het Jersey-koeienras. Een eenzame vaars staart ons herkauwend aan vanuit de openstaande stal. Haar zussen doen zich tegoed aan verser gras in het aangrenzende, grote weiland.
Via het jaagpad van landgoed Eyckenstein terug naar Lage Vuursche
Bij de bosrand blokkeert een hoog opgetrokken wal van takkenbossen de route. Onduidelijk is waarom. We slaan een zijpad in en kunnen de route al later via redelijk dicht struikgewas alsnog oppakken. Hoogst onhandig, maar gelukkig verloopt de rest van de route zonder barricades. Het bijzonder gevarieerde bos waarin we uitkomen is van ongekende schoonheid. Elke honderd meter die we afleggen toont het in de zon glinsterende bos een ander gezicht.
Via kaarsrechte zichtassen maar ook slingerende bospaadjes bereiken we vervolgens een drooggevallen sloot. Vroeger was het een zinksloot waar via het naastgelegen jaagpad trekschuiten werden voortgetrokken. Op een soort van kruising waar het jaagpad de sloot oversteekt, staan we minstens 5 minuten stil. Het boslandschap van landgoed Eyckenstein toont zich hier, zo vinden we, op zijn allermooist. We nemen tientallen foto’s en genieten van de schitterende omgeving voor we weer verder wandelen.
Het laatste deel van de wandeling gaat over de Karnemelksweg. Aan de brede, onverharde bosweg liggen prachtige villa’s, de een nog mooier dan de andere. Een van de huizen die we helaas niet te zien krijgen, is hoeve Cantecleer. We zien wel de lange oprijlaan met deftige poort en standbeeld van een haan. De entree doet daarmee vermoeden dat de eigenaar dol is op Marten Toonder’s stripverhalen over Ollie B. Bommel. Na ongeveer 100 meter lopen we alweer de bebouwde kom van Lage Vuursche binnen. Jammer, want deze wandeling had wat ons betreft nog wel een uur langer mogen duren.
Praktische informatie over de Heuvelrugroute Lage Vuursche
De Heuvelrugroute Lage Vuursche is iets minder dan 11 kilometer lang. Ongeveer 85% van de route gaat over onverharde paden.
Op de wandelzoekpagina is een goede routebeschrijving te vinden. Ook vind je hier de link naar de gps-track (gpx-bestand).
Je kunt je auto gratis kwijt op de parkeerplaats redelijk aan het begin van de Karnemelksweg in Lage Vuursche. Of dat ook in de drukke weekenden lukt is maar de vraag? Vanwege de populariteit van het gebied zijn de parkeerterreinen er snel vol.
Deze wandeling vanuit Lage Vuursche is prima te bereiken met het OV. Neem streekbus 59 naar het centrum van Lage Vuursche. De bushalte ligt aan de route.
In Lage Vuursche zelf heb je diverse etablissementen, waar onder De Vuursche Boer, Het Vuursche Bos en De Bosrand. Net iets voorbij de helft van de wandeling vind je in Bilthoven restaurant Mauritshoeve.
Dit interesseert je wellicht ook
- Afwisselende Stulp- en kasteeltuinwandeling bij Lage Vuursche
- Variatie troef bij de Trage Tocht Den Dolder
- Trage herfsttocht bij Soest en de Soester Duinen
- Fraaie herfstwandeling bij Hollandsche Rading
- Wandeling bij Baarn en Kasteel Groeneveld
