Vanwege het wisselvallige weer van de afgelopen maand hebben we tot dusver nauwelijks gewandeld. Dus waren we extra blij met deze droge dag om er op uit te trekken. Hoewel de zon zich niet liet zien, bood de herfst zich aan in volle glorie. De kleurrijke bladeren en frisse lucht zorgden voor een bijzondere sfeer. Rust, stilte en knisperende bladeren maakten de wandeling over de Trage Tocht Woudenberg compleet.
Onze herfstwandeling over Trage Tocht Woudenberg
We zetten onze hybride auto aan de laadpaal bij sportcomplex de Camp en beginnen onze tocht. Gewapend met wandelschoenen en een lichte rugzak lopen we langs een basisschool. Het lijkt alsof honderden kinderen hier tegelijk hun energie kwijt moeten. Hun enthousiaste luidruchtigheid geeft ons energie voor de kilometers die nog komen.
Terwijl we het dorp verlaten, zien we aan de linkerkant van de provinciale weg een grote witte villa: kasteel Geerestein. Het kasteel kijkt statig over de omgeving uit terwijl wij rechtsaf de Geerensteinsesteeg inslaan. Het brede onverharde pad wordt omzoomd door eiken waarvan de herfstbladeren als confetti ronddansen in de vrij stevige bries.
Na een korte wandeling passeren we de historische locatie van Ridderhofstad Groenewoude uit 1382. Hoewel we het pad wat te lang en te recht vinden, maken de schitterende herfstkleuren veel goed. De zeldzame ontmoetingen met andere wandelaars en gravelbikers doorbreken de serene stilte van deze route.
Over een voormalige spoorlijn naar de Bruinenburgersluis
Bij een subtiele knik naar links verandert het landschap merkbaar. Het pad transformeert in een breed grassig karrenspoor met dichtere begroeiing en minder akkers. We lopen hier over de bedding van de voormalige spoorlijn Amersfoort-Kesteren, liefkozend de “Kersenlijn” genoemd. De kaarsrechte route verraadt zijn verleden als transportader door het Utrechtse landschap. Deze historische lijn, geopend in 1886 en gesloten in 1972, verbond ooit belangrijke plaatsen in de Gelderse Vallei. Tijdens de bloesemperiode reden er speciale ‘bloesemtreinen’ waarmee toeristen de kersenboomgaarden konden bewonderen.
Nu wandelen wij waar eens treinen voorbij dampten, een stille getuige van veranderende tijden. Net voordat we bij de Heiligenbergerbeek uitkomen, treffen we een bescheiden informatiebord. Het bordje herinnert ons aan een Maori-vlieger die hier in december 1944 neerstortte.
Na de bocht bij de beek bereiken we de Bruinenburgersluis. Deze sluis is historisch: hij stamt uit de late 18e eeuw en was essentieel voor de militaire Grebbelinie. Bovendien staat de sluis in verbinding met het Valleikanaal, gegraven in de jaren dertig.
De schoonheid van deze plek, omringd door niets dan bos en gras, geeft ons een gevoel van afzondering. Deze illusie wordt echter doorbroken door middelbare scholieren die aan de overkant van het Valleikanaal via het Jaagpad passeren. Hun levendige discussie over de verkiezingen bereikt onze oren. We glimlachen naar elkaar – het doet ons goed dat politiek ook bij de jeugd zo leeft.
Via de Grebbelinie Liniedijk naar Landgoed De Boom
Via een smal bruggetje bij de sluis steken we de Heiligenbergerbeek over. Een poorthek markeert de grens naar een ander gebied, waar een bunker uit de vorige eeuw ons opwacht. We volgen nu een schitterend smal pad over de Grebbelinie Liniedijk. Wat is het hier idyllisch en vredig! Je zou bijna vergeten dat het hier in het verleden veel minder vredig aan toe ging.
Na dit pad wandelen we nog een klein stukje over de Leusbroekerweg, tot we bij een informatiebord uitkomen. Daarop lezen we dat hier twee Klompenpaden starten: het Termatenpad en het Schutpad. We maken van het bord een foto zodat we deze later nog eens kunnen raadplegen. Bijvoorbeeld als we op zoek gaan naar nog een leuke wandeling in dit deel van de provincie Utrecht.
We slaan een breed pad in dat in het verlengde ligt van de voormalige spoorlijn. De rechte lijn verraadt nog steeds zijn oorsprong als transportroute. We komen wat later uit in een bosrijk landschap van het landgoed De Boom. De geschiedenis van dit prachtige landgoed gaat terug tot 1878. In dat jaar liet de burgemeester van Leusden uit die tijd, hier een statig landhuis bouwen. Het landgoed dankt zijn naam aan een oude boom op het terrein. Hierop werden vroeger officiële gemeentelijke mededelingen aangeplakt. Mensen vroegen elkaar dan: “Heb je de Boom al gelezen?”
Het schitterende coulissenlandschap van landgoed De Boom
Na het overlijden van de familie De Beaufort erfde Anna Aleida het landgoed. Zij richtte in 1948 de Stichting De Boom op om haar sociale werk voort te zetten. Tegenwoordig vormt het landgoed een gevarieerd coulisselandschap waar talrijke diersoorten hun thuis vinden.
Ook treffen we hier een piepklein stukje spoor aan van de voormalige spoorlijn. Het is tegenwoordig een populair wandelgebied, en we begrijpen direct waarom. Het bos waar we nu in uitkomen vinden we echt schitterend! Het weinige zonlicht dat we deze dag te zien krijgen valt juist nu door het kleurrijke bladerdek van oude beuken en eiken. Het levert een magisch plaatje op waar we veel foto’s van maken.
We volgen nu een tijdje de loop van de Heiligenbergerbeek tot we het landhuis van De Beek bereiken. We vangen maar weinig op van het landhuis, zo goed is het verborgen achter hoge hagen en bosschages. Terwijl we in een boog om het landgoed wandelen, krijgen we het landhuis uiteindelijk wel goed te zien. Maar dan in de verte. Het vormt een schilderachtig tafereel dat perfect past in dit historische landschap.
Via landgoed Griftpark naar landgoed Geerestein
Net na landgoed De Boom volgen we eerst een stuk verharde weg. De harde ondergrond voelt even anders aan onder onze voeten na de vele onverharde paden. Daarna gaat de route weer over in een onverhard pad. De regenachtige herfstperiode zorgt voor behoorlijk wat plassen op dit stuk. We laveren behendig tussen de waterpartijen door, soms balancerend op de drogere randen van het pad.
We passeren een klein charmant huisje uit midden 19e eeuw. Daarna komen we uit in landgoed Griftpark. De pittoreske boerderij op dit landgoed werd ooit gebouwd in chaletstijl als onderdeel van landgoed Geerestein. De eigenaar wilde de boerderij hier hebben als romantisch element in zijn landschapspark.
Terug naar landgoed Geerestein en Woudenberg
Daarna leidt de route ons over brede bospaden vol afgewaaide bladeren terug naar landgoed Geerestein. De herfst heeft hier duidelijk zijn intrede gedaan; een tapijt van goudgele, oranje en bruine bladeren ritselt onder onze voeten. Bij het oversteken van de Grand Canal zien we aan het einde van het stokoude kanaal landhuis Geerestein liggen. Dit bijna kilometer lange kanaal werd rond 1745 aangelegd. De opdrachtgever was toen eigenaar van het landgoed. De naam ‘Grand Canal’ verwijst naar de Franse tuinstijl die destijds in de mode was. Het is geïnspireerd door de tuinen van Versailles.
Vooral met deze herfstkleuren ligt het landhuis er schitterend bij. Kasteel Geerestein werd oorspronkelijk tussen 1394 en 1402 gebouwd. Het diende als een versterkt huis ter verdediging van het Sticht Utrecht. Na een bewogen geschiedenis met verwoestingen en herbouw kwam het landgoed in 1834 in handen van een nieuwe eigenaar. Die liet het kasteel wit pleisteren en in neoclassicistische stijl verbouwen. Ook moderniseerde hij het huis en legde een landschapspark aan met meerdere boerderijen op het landgoed.
Tijdens het laatste deel van de wandeling komen we opnieuw andere wandelaars tegen. Maar vooral zien we veel gravelbikers. De populariteit van deze sport is duidelijk zichtbaar op de paden van dit historische landgoed. Even later bereiken we weer de bebouwde kom. We wandelen opnieuw langs de lagere school. De kinderen zijn nog steeds op het schoolplein bezig met sport en spel. Er wordt minder herrie gemaakt, maar de voetballende kinderen zijn niet minder fanatiek dan eerder deze ochtend. Wellicht heeft de middag een kalmerende werking op hun energie.
Snel daarna bereiken we onze auto bij sportcomplex de Camp. De wandeling zit er weer op, maar de indrukken van deze prachtige tocht zijn blijvend. De Trage Tocht Woudenberg heeft ons weer eens laten zien hoe rijk de geschiedenis van dit deel van Utrecht is. En hoe mooi de natuur zich toont in haar herfstkleuren.
Antwoorden op praktische vragen over Trage Tocht Woudenberg
De Trage Tocht Woudenberg is 14 kilometer lang. Driekwart van de route gaat over onverharde paden.
Op de wandelzoekpagina is een routebeschrijving te vinden. Ook vind je hier de link naar de gps-track (gpx-bestand).
De wandeling begint en eindigt bij parkeerterrein van sporthal De Camp, aan De Bosrand in Woudenberg. Hier is veel parkeergelegenheid. Er zijn ook enkele laadpalen.
Jazeker! Neem vanaf treinstation Amersfoort bus 80 of 82 naar Woudenberg. Stap uit bij bushalte Geerestein. Hier kun je direct het onverharde pad op en vermijd je het saaie lusje door Woudenberg naar de Camp.
Ja, er zijn verschillende horecagelegenheden aan of nabij de route van de Trage Tocht Woudenberg:
Theehuis Mon-Chouette ligt op een perfect punt tijdens de wandeling en is een aanrader voor een pauze. Dit gezellige theehuis bevindt zich aan de Leusbroekerweg 25B in Leusden en wordt door wandelaars zeer gewaardeerd.
In Woudenberg zelf zijn veel horecagelegenheden te vinden. Het centrum van Woudenberg biedt diverse restaurants, cafés en lunchrooms waar je voor of na je wandeling terecht kunt. Deze liggen op loopafstand van het startpunt bij sportcomplex De Camp.
Ja, honden zijn toegestaan op de Trage Tocht Woudenberg, maar ze moeten wel aangelijnd blijven. Dit is belangrijk om de natuur en de dieren (zoals reeën) in het gebied te beschermen.
Trage Tochten zijn speciaal ontwikkelde wandelroutes voor liefhebbers van onverhard wandelen door Nederland. Ze worden gekenmerkt door:
- Een hoog percentage onverharde paden (minimaal 70% per wandeling)
- Afwisselende landschappen, vaak een mix van boerenland en natuur
- Routes tussen de 5 en 22 kilometer lang
- Zoveel mogelijk exclusiviteit voor wandelaars (weinig gedeelde paden met fietsers)
- Bereikbaarheid met openbaar vervoer
De naam 'Trage Tochten' verwijst naar het rustige tempo van wandelen, waardoor je meer van de omgeving kunt genieten. Er zijn momenteel meer dan 550 Trage Tochten door heel Nederland, elk voorzien van een routebeschrijving, topografische wandelkaart en GPS-track.
