Canyoning, dat is toch veel te link voor mensen van onze leeftijd? Zo dacht ik er ook over. In Dalat ontmoetten we echter zoveel mensen die het zo gaaf vonden, dat we eens hebben geïnformeerd of dat ook voor ons was weggelegd. Toen we positieve verhalen hoorden, hebben we besloten om ons op te geven. Ondanks mijn hoogtevrees, niet zo heel flexibele lichaam en mijn angst voor heftige actie heb ik er geen moment spijt van gehad! We hebben ons canyoning avontuur geboekt bij Dalat Adventure Tours. Een prima organisatie, met goede spullen en ervaren begeleiders.
Abseilen
Na een goede instructie en een aantal keren droog oefenen bij een kleine wand, hadden we het abseilen een beetje onder de knie gekregen. Daarna trokken we de jungle in, waarbij we regelmatig een snelstromend riviertje overstaken over een smalle brug of een stevige en brede tak. Onderweg doemden diverse kliffen op. En dan kun je niet meer terug! De hartslag liep op, de adrenaline spoot uit mijn oren en de knieën knikten hevig. Abseilen dus langs de waterval en na een meter of 15 stond ik veilig op de grond onder de klif. Zo mochten we een aantal keren abseilen op prachtige plekken in de natuur. Na een keer verdwijnt de angst en genoot ik volop van het magische moment om van de rand van de klif af te zakken.
Hoogtepunt van canyoning: De “washing machine”
Het hoogtepunt was de zogenaamde “washing machine”. We moesten abseilen langs een hoge klif, na een tijdje was de klif weg en hingen we in het luchtledige, waarbij een waterval enorme watermassa’s langs ons naar beneden liet kletteren. Langzaam daalden we af naar het water. Daar werd je meegezogen door de stroom en verdween voor een seconde of 8 onder het kolkende water, heen en weer geslingerd en wel. Door niets te doen kan er ook niets gebeuren en kwamen we weer proestend boven op een rustige plek in het water. Als je dit niet ziet zitten, kun je ook om de waterval heen naar beneden lopen.
Hierna was het tijd voor het toetje: in het water springen van een hele hoge rots. De durfals gingen van 11 meter hoogte, wij hebben het beschaafd gehouden en zijn van 7 meter naar beneden gesprongen. Ook hier kun je lopend beneden komen. Die dag hebben we heel wat overwinningen op onszelf geboekt. Ik kwam erachter dat ik toch meer durf dan ik dacht. En zo konden we weer wat van de bucketlist afstrepen!
Geen zin in canyoning?
Heb je geen trek in dit avontuur of heb je nog een dag over in Dalat, bezoek dan het Hang Nga Crazy House in Dalat. Dit is een complex dat is gebouwd door een Vietnamese architecte. Ze heeft volgens ons haar inspiratie opgedaan bij Dali, Gaudi, Anton Pieck en Tolkien. Het resultaat is een surrealistisch bouwwerk tussen diverse bomen. In dit bouwwerk zijn ook een paar hotelkamers.
