Trage herfsttocht bij Soest en de Soester Duinen

Trage herfsttocht bij Soest en de Soester Duinen

Home » Nederland » Trage herfsttocht bij Soest en de Soester Duinen

Een herfstwandeling volgens het boekje. Zo kunnen we onze wandeling van de Soester Duinen naar landgoed De Paltz het beste samenvatten. Deze fantastische trage tocht had werkelijk alles wat je van een herfstwandeling mag verwachten. Heide, zandverstuivingen, naaldbossen, loofbossen in prachtige herfstkleuren en paddenstoelen! Maar ook sierlijke bomenlanen door een glooiend landgoed. Alle ingrediënten dus voor een wandeling om niet snel te vergeten.

Bospad over een houtwal

Onze rondwandeling door de Soester Duinen, De Stompert en De Paltz

Het is redelijk bewolkt als we onze auto parkeren aan de Birkstraat in Soest. Vanwege de temperatuur trekken we nog maar even een windjack aan. Alhoewel de weerscondities minder zijn dan de vorige maanden, hebben we er zin in! We zijn vaker in de omgeving geweest en weten dan ook wat we ongeveer kunnen verwachten.

Het eerste korte deel van de wandeling leidt ons verder het dorp uit. Snel daarna slaan we rechtsaf een zandpad in tussen twee weilanden waar veel paarden grazen. Zodra we de bosrand bereiken doemen ook plots de Soester Duinen op. We zijn verbaasd dat de duinen zo dicht bij de bebouwde kom liggen.

Paardenwei in Soest

De routebeschrijving voert ons eerst de houtwal op. In deze omgeving heb je veel houtwallen. Ze stammen nog uit de tijd van de Middeleeuwen. In die tijd werden ze gebruikt als begrenzing van eigendoms- of pachtgronden. Maar ook om het vee in de bossen en op de hei weg te houden van de akkers. En later om het stuifzand tegen te houden. Tegenwoordig is het een uniek en vooral prachtig stukje natuur. Wij kunnen met name het heuvelachtige landschap vol eiken waarderen. Met steeds links uitzicht op de weilanden, en rechts op de bossen en duinen.

Houtwal bij de Soester Duinen

De Korte Duinen

De wandeling brengt ons van de houtwal naar de rand van de ‘Korte Duinen’. Dit is het deel van de Soester Duinen ten oosten van de provinciale weg tussen Soesterberg en Soest. We lopen afwisselend door het mulle zand, en over voormalige, beboste houtwallen. Na elke bocht van de houtwal krijgen we een nieuw, wijds uitzicht voorgeschoteld. Wat is het hier mooi!

Tijdens de laatste ijstijd verdween door de extreme kou alle vegetatie in dit gebied. De wind kreeg vrij spel en zette in de luwte van de Utrechtse heuvelrug ‘dekzanden’ af. Pas later raakten deze gronden begroeid met aanvankelijk naaldbomen, later loofbomen. Door houtkap en intensieve begrazing verdween een deel van het bos tijdens de Middeleeuwen. Het zand ging weer stuiven.

In de eeuwen die volgden groeide het bos, mede door aanplant, weer geleidelijk aan. Maar de zandverstuivingen zijn nog in al hun pracht te bewonderen. We zijn zeker niet de enigen die deze dag van de Soester Duinen kunnen genieten. In het zand zelf zien we veel jonge gezinnen al dan niet met hond er spelen en relaxen. Er wordt gevliegerd, gewandeld, gerend, gebald, en geluncht. En dit alles, gezien de enorme uitgestrektheid van het gebied, op zeer ruime, onderlinge afstand!

Soester Duinen

Via de Vlasakkers en De Stompert naar landgoed De Paltz

De Vlasakkers en De Stompert zijn kleine natuurgebieden en tevens militair oefenterrein. Gelukkig mogen we er als wandelaar overdag gewoon komen. Beide gebieden zijn bijzonder heuvelachtig. We komen er tijdens onze wandeling vrijwel niemand tegen. De grillig gevormde eikenstronken in enkele delen van het bos doen wat geheimzinnig aan. De stronken zijn bedekt met een dunne laag mos en lijken te wenen. We wanen ons in een scène van een van de ‘Lord of the Rings’-films.

Eikenstrubben

Kort daarna komen we uit bij de provinciale weg van Soesterberg naar Soest. Op de parkeerplaats langs de weg staat verrassend genoeg een praalwagen. Bij de opvallend uitgedoste truck staat prins Carnaval, getooid met muts. Zou hij weten dat hij een maand te vroeg is? We steken de drukke weg over naar restaurant ‘t Hoogt. Hier passeren we het restaurant dat nu helaas gesloten is en duiken het bos in. Daar pal achter lijken we het hoogste punt van de omgeving te bereiken. Zou dit de ruim 50 meter hoge Stompert zijn? Bij een oriëntatietafel kijken we diepte in. Het is net alsof we in Zuid-Limburg zijn!

We dalen zigzaggend af door het loofbos. Het verbaast ons dat dit bos weer zo verschilt met de bossen waar we eerder waren. Leuk en verrassend! Na enkele honderden meters komen we aan bij landgoed De Paltz. We gaan door een houten wandelsluis en betreden een grote, bijzonder glooiende vlakte. Wat is het hier ongekend mooi! Maar ook redelijk druk met stellen van onze leeftijd, kleine groepjes vrienden en gezinnen.

Vlakte van de Paltz

Van De Paltz terug naar Soest

Via een slingerend, breed pad wandelen we eerst omlaag en dan weer omhoog. Vervolgens komen we uit bij een brede klinkerweg die er dankzij de oude straatlantaarns sjiek uitziet. Het blijkt de oprijlaan van het landgoed te zijn. Helaas krijgen we gebouwen uit het midden van 19e eeuw niet te zien. De routebeschrijving stuurt ons namelijk richting het grote terrein van het militair museum.

Bospad

Pal vóór de voormalige luchtmachtbasis van Soesterberg slaan we als enige wandelaars af naar rechts. Eerst lopen we nog over een asfaltweg maar zodra we het spoor oversteken komen we weer in het bos uit. Ook hier is het bos weer anders dan we eerder zagen. Niet al te lang daarna komen we uit bij de Lange Duinen. We moeten de enorme zandvlakte oversteken maar raken onderweg wat verdwaald. De 3 solitaire bomen waar de routebeschrijving het over heeft, zien we over het hoofd. De gpx-route biedt gelukkig uitkomst. Met ons mobieltje in de hand sjokken we door het mulle zand naar de overkant.

De wandeling voert verder over de trimbaan terug naar Soest. Ondanks het frisse weer is het er druk. Niet alleen volwassenen, ook kinderen bouwen bij de diverse toestellen aan hun conditie. We zouden graag met hen mee willen doen maar hebben er al 13 vermoeiende kilometers op zitten. We vervolgen dan ook onze tocht via een ongelooflijk mooi herfstbos naar Soest. Meer dan voldaan komen we aan bij onze auto. We besluiten om delen van deze wandeling spoedig weer eens te doen.

Bospad in de herfst

Trage tocht door de Soester Duinen, de Stompert en de Paltz: praktische informatie

  • De trage tocht die wij hebben uitgezocht is 14 kilometer lang. Denk je dat je nog geen goede wandelconditie hebt? Volg dan een online wandeltraining bij gecertificeerd wandeltrainer Wanda Catsman. In korte tijd ben je in staat om langere wandelingen te maken. Je kunt ook het gratis e-book Starten met wandelen downloaden. Het boek geeft je tal van praktische tips, waardoor je meer plezier uit je wandelingen haalt.
  • Officiële start van de trage tocht is bij parkeerplaats TOP Paardenkamp Het Gagelgat aan de Birkstraat 108 in Soest.
  • Download hier de goede routebeschrijving. Wij hebben ook gebruik gemaakt van de gpx-route. Hiermee kun je simpelweg niet verdwalen. Daarnaast weet je aan de hand van je mobieltje altijd waar je op de wandeling precies bent. Dit kwam enkele keren goed van pas tijdens de wandeling. Met name in het bos en in de duinen waar de afslagen niet altijd even duidelijk zijn.
  • Aan de route bevinden zich enkele horecagelegenheden. Een daarvan, restaurant De Korte Duinen, ligt bij het start- en eindpunt. De andere, restaurant ‘t Hoogt, bevindt zich halverwege de wandeling. Toen wij de trage tocht liepen waren beide vanwege corona gesloten.
  • Wil je deze meer dan prachtige, afwisselende wandeling samen met iemand maken, maar weet je niet met wie? Word klupper en vind nieuwe mensen om leuke activiteiten mee te organiseren. Klup is een online sociaal platform waarin actieve 50-plussers elkaar kunnen ontmoeten om leuke dingen met elkaar te ondernemen.
Bospad met heide